Kerstmis bij schoonfamilie en pa & ma was weer erg gezellig. Maar hoewel kerstmis voor velen gelijk staat aan de ‘vrede op aarde’-gedachte, was het bij ons thuis oorlog.

Zoals mammie al vertelde in reactie op mijn eerdere blogpost, is er een aantal jaar geleden een nieuw soort traditie ontstaan: de schaapjes bij hun kerststal worden op onverklaarbare wijze in compromitterende posities opgesteld, geheel toevallig steeds wanneer wij langs zijn geweest.

Vol enthousiasme togen wij dus ook dit jaar weer naar het zuiden des lands. Maar wrede mammie houdt niet van tradities en bleek preventieve maatregelen te hebben genomen!

Nou ja zeg…

Dat konden wij natuurlijk niet op ons laten zitten. Dus werden de handschoenen aangetrokken, mondkapjes voorgedaan, en de zieke schaapjes verwijderd. Om vervolgens vervangen te worden door een gezond paar.

Want we moeten natuurlijk wel aan de toekomst denken. Kerst is immers het vieren van de geboorte van nieuw leven? En schaapjes doen nu eenmaal niet aan onbevlekte ontvangenissen.

Muhaha. We will prevail!

We zijn nu al tactieken aan het bedenken voor het volgend jaar. Bring it on, mammie, wij zijn er klaar voor! >:-)