Zo, die is af: mijn zelfgemaakte hoepelrok!

Voor Orenda ben ik bezig met een Victoriaanse outfit. En daar hoort uiteraard een hoepelrok onder, anders krijg je nooit dat tijdstypische zandlopersilhouet.

Nou had ik natuurlijk een kant-en-klare hoepelrok kunnen kopen. Maar ja, de meeste hoepelrokken zijn rond. En ik wilde er eentje met een uitstekende kont, dus een hoepelrok waarin je meer aan de voorkant dan precies in het midden van de cirkel staat. En hij moest natuurlijk ook perfect onder de rok, die ik al gemaakt had, passen.

Mjah, dan toch maar zelf aan de slag. Hoe moeilijk kan het zijn?

Het bleek toch iets ingewikkelder dan ik dacht. Maar ik heb wel heel veel geleerd van het hoe en waarom van hoepelrokconstructies!

Ik wilde het mezelf eigenlijk makkelijk maken. Geen dichte rok met hoepels er in verwerkt, want ten eerste kost dat meer stof en ten tweede is dat niet zo luchtig. Dus ging ik voor losse metalen ringen, bevestigd aan stroken naar beneden hangende stof.

De stroken stof zaten snel genoeg in elkaar.

So far, so good. Maar nu?

Ik besloot met de onderste hoepel te beginnen. Dan had ik een richtlijn voor de wijdte van de andere hoepels. Het was wel een beetje gokken hoe groot de omtrek moest zijn. Want hij mag niet net zo wijd zijn als je rokomtrek, want die moet in plooien vallen in plaats van strak er omheen staan.

Op plaatjes had ik gezien dat veel van de metalen ringen met stof waren omkapseld. Dat leek me initieel een beetje overbodig werk. Maar ik leerde al snel dat het een noodzaak is bij de onderste ring, want je moet de stroken wel op de juiste afstand van elkaar houden. En dat kan alleen door ze ergens aan vast te zetten.

Zo gezegd, zo gedaan.

En toen leerde ik nog wat. Zo’n uitstekende achterkant lukt je namelijk niet zomaar. Het is geen kwestie van de hoepels ovaal maken; ze blijven rond. En het is ook geen kwestie van de achterste verticale banen wat langer maken dan de voorste, want alle hoepels zakken domweg naar voren zodat je alsnog in het midden staat.

Je moet dus echt een uitstekende constructie bij de kont maken, die je met bijvoorbeeld linten stof tegen je billen laat steunen, zodat je kont de boel naar achteren houdt.

Okee, ook dat probleem was getackeld. De kont stak uit.

Vervolgens dacht ik er mee weg te komen om alleen de onderste ring in stof te naaien, en de andere ringen gewoon door een lusje in de verticale stroken te steken. Nope. Want ook die ringen moet je met behulp van de verticale banen positioneren, om de uitstekende achterkant te verkrijgen.

Eindelijk had ik dan alle metalen ringen voorzien van een stoffen omhuizing en vastgezet aan de hangende banen. Maar na een test met de rok er overheen, bleek hij helemaal niet mooi te hangen! De bovenste ring stak aan de voorkant te veel uit, dus die moest naar achteren worden gezet. Verder waren de ringen veel te wijd; ze moesten allemaal worden ingekort. Waardoor ze ook weer opnieuw gepositioneerd moesten worden tussen de verticale stroken, want als je er aan de achterkant wat lengte uit knipt, kloppen de verhoudingen niet meer…

Zucht. Wijze les voor de volgende keer: eerst alles alleen met spelden vastzetten, dan testen, dán pas alles vaststikken…

Positief gedacht: beter te wijd dan te krap, want een stukje metaal eruit knippen is beter dan een heel nieuw stuk van de rol moeten afknippen.

En ik kan ook zeggen: lang leve mijn paspop op maat! Dat ding bleek echt onmisbaar voor een klusje als dit, omdat je continu op het oog aan het werken bent. Dus je moet de constructie op de juiste hoogte ergens aan vast kunnen maken, zodat alles vrij kan hangen.

Tot slot leerde ik nog waarom er vaak een ruchesrandje aan de onderkant van hoepelrokken zit. Dat is namelijk om te voorkomen dat je de hoepel te veel door de rok heen ziet zitten. De ruches verzachten de overgang, zeg maar.

Uiteraard moet je eigenlijk een tussenrok tussen je gewone rok en de hoepel dragen, maar als ik dat kan vermijden dan graag, want de outfit gaat zo ook al erg warm zijn vrees ik.

Dit is het eindresultaat:

Let niet op de eclectische kleurtjes; ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om wat reststofjes op te maken. Hoepelrokken hoor je toch niet te zien als je ze aan hebt. (Overigens lijkt om de een of andere reden het ruchesrandje blauw, maar het is in werkelijkheid paars.)

Bestede tijd: 20 uur en 3 kwartier (lang leve trial-and-error… :-S )
Kosten: €24,95 (Voor het metaaldraad, waarvan ik nog behoorlijk wat over heb. Stof, knoopje en naaigaren had ik nog.)