Onze secretaresse had het initiatief genomen om een bowlinguitje te organiseren voor onze dienst. Geen officieel bedrijfsuitje, gewoon voor de mensen die het leuk vonden, omdat het kan.
Dus pakten we gisteren om 4 uur al onze spullen in en verlieten we kantoor, om eerst een half uurtje te gaan borrelen en te horen in welke teams we waren ingedeeld. Ondertussen werden ook ‘Big Lebowski’ plakbaarden en dergelijke uitgedeeld.
Die had ik niet nodig, ik was al in stemmig tenue dankzij mijn authentieke Google bowlingshirt! Spuuglelijk, maar hee, gekregen tijdens mijn bezoekje aan Google’s hoofdkantoor toen we met alle partners gingen bowlen. Hij heeft jarenlang in de kast liggen wachten tot deze gelegenheid en hierna mag hij eindelijk weg.

Vervolgens hebben we een uurtje gebowld, waarin we net (niet) twee rondes konden doen.
Ik was in een team ingedeeld waarin ook een collega zat die ik altijd een beetje probeer te mijden, omdat ze zo ontzettend zinloos kan ouwehoeren. Het gaat alleen maar over koetjes en kalfjes; om het praten op zich en niet om de inhoud van het gesprek. Maar nu kon ik haar uiteraard niet vermijden.
“Gezellig hè? Nou, het is wel aanpoten hoor! De vorige keer dat ik ging bowlen, werd er steeds naar me geroepen dat ik aan de beurt was. Was ik net lekker in gesprek, moest ik alweer een bal gooien!” :’-)
Voor de mensen die me wel eens gevraagd hebben: “Ben jij ook ergens niet goed in??”: yep, in bowlen. :’-D Ik geloof dat ik op één collega na, de laagste score van iedereen had… Ondanks dat ik bewust allerlei verschillende ballen en werptechnieken heb uitgeprobeerd om mijn worpen te optimaliseren. Het had geen enkele zin. Ach ja.
Nou was het ook best moeilijk om te me te concentreren, want de muziek stond enorm hard en overal knipperden lampen en flitsten beelden op monitors. Ik ben blij dat ik niet autistisch ben of gevoelig voor epileptische aanvallen, want dan had ik geen minuut op die banen overleefd. Ik moest echt mijn best doen om ook nog te horen wat een medewerker steeds omriep, aangezien het ook de bedoeling was dat we tussen het bowlen door spelletjes deden voor extra snacks, shotjes, ballonnen, of andere meuk.

Diverse andere collega’s zijn achteraf nog gaan eten in een pizzeria, maar aangezien ik de afgelopen twee weken al meermaals was gaan uit eten, vond ik het wel welletjes en ben ik naar huis gegaan voor de start van een welverdiend weekend!