Eén van de kledingstukken die ik moet naaien voor mijn coupeuse-examen is een kinderjackje. Het mag vanalles zijn, als het maar aan de volgende criteria voldoet:
- Met een sluiting
- Met voering
- Met zakken
- Met een kraag of capuchon
Dus vroeg ik mijn zevenjarige nichtje Josh, mijn enige familielid in de doelgroep, wat voor soort jasje ze wilde hebben. Die had héél andere criteria:
- Harige regenboogstof
- Een capuchon met oortjes
- Een staart
- Géén knopen
Nou ja, dat leek niet onverenigbaar. Dus ging ik langs om haar op te meten en afgelopen herfstvakantie ging ik aan de slag met het tekenen van een patroon, het knippen van de stof en het in elkaar naaien van de boel. Dat bleek nog best een uitdaging… want hoewel het patroon niet ingewikkeld is, gaf de stof behoorlijke uitdagingen!
Het begon natuurlijk met het knippen van al die harige meuk. Gelukkig was het niet de eerste keer dat ik met dit soort stof werkte, dus wist ik wat er moest gebeuren: na het knippen gelijk alle randen aflocken en daarna meteen je werkkamer en jezelf grondig stofzuigen voordat je een voet buiten die kamer zet! Dan is het nog steeds alsof er een eenhoorn in je werkkamer is ontploft, maar in ieder geval maar éénmalig in plaats van iedere keer wanneer je verder gaat met je naaiproject. 😛

Als voering koos ik een lichtroze teddy. Superzacht! Maar… mijn rijgdraadjes verdwenen onder fluf en ik snap nu ook waarom je verschillende kleuren rijggaren moet hebben, want dat beige viel volledig weg tussen het lichtroze. 🙄
Ook tussen alle regenboog-haren van de buitenstof vielen de rijgdraadjes niet meer op, maar erger nog: door de behoorlijk open weving van de stof vielen ze er heel snel uit, zodat ik nog steeds geen ijkpunt had voor op welke plek de stofjes tegen elkaar aan moeten worden gestikt! En vanwege de enorme stretch in de stof was het ook lastig knippen geweest, dus de rand van de stof was niet bepaald gelijk geworden en kon dus ook niet als leidraad dienen.
Van de andere kant: met dit soort stof kun je er rustig een dikke centimeter naast zitten, want het stretcht dermate dat het ding hoe dan ook wel past. 😄 Bovendien vallen alle stiksels en oepsjes weg onder al die harige fluf, dus geen hond die het opvalt als het niet overal gelijk is. (Op de examencommissie na natuurlijk, maar dit kledingstuk hoef ik niet fysiek in te leveren, ik hoef er alleen maar foto’s van in mijn examenmap te stoppen, bij het zelfgetekende patroon.) Daarom, en omdat mijn nichtje niet om de hoek woont en dus niet even tussendoor kan passen, heb ik de gok genomen en alles gewoon gelijk in elkaar gestikt in plaats van eerst alles te rijgen, dan te passen, en dan pas definitief te naaien.
Een stretchsteek in dit soort stof ga je er volgens mij nóóit meer uit krijgen, dus mocht het niet (goed genoeg voor het examen) passen, dan zou ik een heel ander soort jasje voor Josh gaan naaien, had ik bedacht. Want hoewel er nog stof over is, ben ik niet van plan dit helse karwei nog een keer opnieuw te doen. 🙈
Het ding bleek zo stretchy dat ik ‘m zelfs op mijn paspop kreeg:



Nadat ik de zakken met de hand tegen het voorpand had gestikt, zag ik dat ze er niet geheel symmetrisch op zaten. Argh! Maar ik kon de steekjes zoals verwacht echt niet meer terugvinden tussen alle haren en ik had ook niet de moed het opnieuw te doen. Ik besloot het maar zo te laten en de foto’s voor in mijn examenmap zo proberen te nemen dat het niet opvalt…
Gisteren was ik eindelijk in de gelegenheid om weer eens naar Zuid-Limburg te rijden voor een familiebezoek en kon ik dus ook het jackje laten passen. De lengte bleek prima, de breedte wat aan de ruimte kant maar op zich prima draagbaar, maar… de capuchon was niet diep genoeg voor haar hoofd! :’-( Waarschijnlijk een combinatie van niet helemaal precies genoeg gemeten en dikke stof die de boel ondieper maakt. Ook de zakjes bleken wat klein voor haar handjes.

Josh maalde er gelukkig niet om, die vond het ding helemaal geweldig. Wel een beetje warm voor binnen… maar dat was logisch, want de bedoeling van jackjes is dat ze buiten worden gedragen.
Dus… nee, dit is niet mijn beste werk, maar het oogt hopelijk wel goed genoeg voor in de examenmap. En mijn nichtje is er blij mee.
Kosten: €44,33 (harige en teddy-stof plus een rits)
Bestede tijd: Niet bijgehouden, maar het heeft zowat mijn volledige herfstvakantie opgeslokt. Maar na een week doorbikkelen was het dus ook weer van mijn to-do-lijst af, en dus een last van mijn schouders. Er is namelijk nog zó veel dat ik wil/moet naaien…
Op naar het volgende naaiproject dus!