Komend weekend zal het waarschijnlijk nog steeds erg koud zijn. Niet het ideale weer om twee dagen lang buiten te moeten zijn, maar ja. Warm aankleden is het enige dat ik eraan kan doen.

Ik zal sowieso een thermobroek dragen onder mijn wollen jurk, maar grote kans dat dat nog steeds te koud zal zijn. Een goede reden dus om ook maar gelijk Middeleeuwse kousen te maken!

In mijn boek over Middeleeuwse kleding stond een beschrijving van de kousen die vrouwen droegen, plus een globaal patroon. Om het op maat te maken, vroeg ik Mark om een oude lap stof gewoon maar strak om mijn been heen te spelden. Op basis daarvan schetste ik een patroontje, dat ik opnieuw van een proeflapje maakte. Vervolgens werkte ik het patroon nog ietsje verder bij.

Dit kwam eruit:

Voor de mockups had ik al een aantal restantstofjes kunnen gebruiken en voor de definitieve kousen koos ik een semi-wol die ik ook nog had liggen. Dat ruimt lekker op!

Patroon knippen en vastnaaien …en daarmee was de kous af!

Omgeslagen bij het voorste been, niet omgeslagen bij het achterste (kan allebei).

Hij past best wel goed! De grote truc is, om je patroon schuin van draad te knippen. Zo wordt zelfs stugge wol heel flexibel. Dus ook al volgt de kous mijn kuit en knieholte, ik krijg ‘m nog steeds makkelijk aan en uit. Alleen rondom de enkel moet je extra ruimte laten.

Desondanks is het patroon nog niet 100% goed. Het stukje hak naast de ‘inknipping’ bij de voet had ik breder moeten maken en de inknipping zelf iets schuiner en hoger, want nu valt de naad precies onder mijn hak, wat niet lekker loopt. Zeker omdat mijn wol nogal aan de dikke kant is. Ik heb de meeste naden nu met de hand opengestikt, zodat de prop zo klein mogelijk is, maar ideaal is het niet.
En het driehoekje hoort eigenlijk net boven in plaats van net onder de enkel te eindigen, zodat hij op de wreef wat minder trekt.

Het voordeel van de dikke wol is wel, dat ik ze ook in mijn klompen aan kan:

Helaas pas ik ook hiermee niet in mijn leren schoenen. Daar baal ik wel van; ik had ze blijkbaar een maat groter moeten kopen, maar ik had er toen geen rekening mee gehouden dat historisch correcte kousen nu eenmaal een stuk dikker zijn dan onze moderne katoenen sokjes.

Het bandje dat net onder de knie geknoopt hoort te worden, is overigens niet eens echt nodig om ze omhoog te houden, al zal het wel helpen bij het lopen. Nu is die nog even van niet historisch correct (en te lang) band, maar die ga ik te zijner tijd vervangen door een met de hand gekaartweefd (kaartgewoven?) bandje. Heb ik gelijk een doel voor het weefsel dat ik tijdens het re-enactmentweekend ga maken!

Dat ik de huidige bandjes tijdens dat weekend draag, maakt niet uit, want als het goed is gaat toch niemand onder mijn rokken kijken…