Inmiddels heeft Sammy dik 6 weken rust gehad, vanwege zijn gescheurde kruisbanden. Nou ja, rust… voor zover mogelijk dan. Hij kon nog op de bank springen, en dat deed hij dan uiteraard ook veelvuldig – en vanaf de hoogste plek weer op de grond, mijn opstapjes negerend. In het begin liet hij het aanrecht en de diepvries nog voor wat het was, maar de afgelopen twee weken voelde hij zich blijkbaar goed genoeg om ook daar weer op te springen. En hij is af en toe uit de woonkamer ontsnapt en toch de trap op gerend. En als ik soms een seconde niet oplette wanneer hij onder toezicht in de tuin mocht, verdween hij alweer over de schutting (het zijn net kleine kinderen, hè…). :-S

Was hij dan genezen? Nope. Hij hinkt nog steeds een beetje met zijn linker achterpoot.

De dierenarts stuurde me dus door naar de specialist in Wageningen. Die constateerde dat de dierenarts alleen foto’s had gemaakt van zijn rechterknie, in plaats van ook de linker, waar hij het meeste last van had. Grom… Bovendien wilde ze toch ook echt zelf even voelen – en gezien Sammy’s humeur kon dat beter wederom onder narcose.

Anderhalf uur en driehonderdvijftig euro later stond ik weer buiten met het advies om ook nog even filmpjes te maken van hoe hij liep. Want blijkbaar was zijn rechter achterpoot voldoende door zijn lichaam zelf gestabiliseerd, maar of er nou reden tot operatie was voor de linker, was nog twijfelachtig.

Na zo’n operatie moet hij immers óók 6 tot 8 weken rust hebben. En als hij dat niet krijgt, scheurt alles wat ze in de operatie hebben gedaan, weer af. Een groot risico. Maar als je voor niks nogmaals rust neemt, dan heeft hij dus in totaal twéé keer 6 tot 8 weken binnen gezeten, waarna hij alsnog geopereerd moet worden en wéér 6 tot 8 weken binnen moet zitten. Ook supersneu voor het beestje.

Eergisteren stuurde ik de filmpjes op en gisteren belde de specialist terug. Nu ze zijn loopje had gezien, zag ze de noodzaak van opereren niet meer zo hard in. Ze adviseerde om het toch nog maar eens met rust houden te proberen.

Goed dan. Maar gezien al het gespring in mijn vorige zogenaamd cat proof-omgeving, moest ik het nu strenger gaan aanpakken, wilde ik progressie gaan zien.

Het is echt heel sneu voor Sammy, maar ik zie geen andere oplossing dan hem de komende weken op zolder opsluiten. Ik heb overwogen om de bank uit de woonkamer te verwijderen, maar ik zal dan ook op de een of andere manier een blokkade tussen de woonkamer en de keuken moeten maken, en ik heb geen idee hoe ik dat moet doen zonder dat ik er zelf ook niet meer makkelijk doorheen kom.

De zolder was redelijk snel opstapjesloos te maken. Ik heb een hoop spullen naar buiten gesleept, de legkast wat verbouwd en de slaapbank op z’n zij gezet (die kreeg ik niet in m’n eentje de trap af).

Enige probleem: de vensterbank. Daar kon hij op springen. En ik wilde niet de mogelijkheid om naar buiten te kijken blokkeren, want waarschijnlijk is dat zijn enige verzetje de komende tijd.

Dus bouwde ik een loopplank, van een lange lat waar ik drie bredere plankjes tegenaan schroefde. Om te voorkomen dat hij vanaf de zijkant op of van dat loopplankje af zou springen, zette ik er met behulp van een nietpistool wat kartonnen wanden tegenaan. En met wat L-profielen en ducttape wist ik ook kartonnen schotjes tegen de rand van de vensterbank te monteren. Gelukkig had ik net twee grote bestellingen van webwinkels binnen, dus kon ik de dozen daarvoor gebruiken.

Dit is het resultaat:

Ik heb maar besloten om aan framing te doen en het vanaf nu ‘het kattenparadijs’ in plaats van ‘de zolder’ te noemen. Hopelijk voel ik me daardoor wat minder schuldig dat ik hem daar zo lang op moet sluiten.

Ik heb zoals je ziet ook mijn tv naar boven gesjouwd en een soort bankje gecreëerd, zodat ik ook wat te doen heb als ik bij hem ben en hopelijk daardoor meer tijd in het paradijs (see what I did there?) doorbreng.

Aangezien ik allerlei spullen van de woonkamer naar boven moest slepen, was Sammy uiteraard ontsnapt. En omdat hij geen trap mag lopen, is hij me uiteraard twee verdiepingen omhoog gevolgd. In ieder geval was hij uit zichzelf de zolder op gelopen, terwijl ik nog aan het inrichten was. Hopelijk maakt het het voor hem draaglijker, nu hij er uit zichzelf naartoe is gegaan, in plaats van dat ik hem erin gedragen heb.

Ben wel een beetje bang dat het er erg warm gaat worden, want alle hete lucht stijgt natuurlijk naar de bovenste verdieping. Gelukkig is er een rolluik. Ik ga aankijken hoe het gaat lopen

Misschien kan ik hem wel af en toe even mee naar de tuin nemen om te ‘luchten’, als ik écht full-time op hem let en niet ook even onkruid ga staan uittrekken of buiten ontbijten ofzo. En misschien toch maar weer dat tuigje proberen.

Zucht… Hopelijk helpt dit en is hij er hierna écht vanaf.