Een van de kledingstukken die ik als oefening voor mijn coupeuse-opleiding moet naaien, is een blouse. Gezien mijn gebrek aan tijd leek het me handig om die voor mijzelf te naaien in plaats van voor iemand anders, want dat zou een hoop pas-afspraken schelen. Alleen draag ik zelf nooit blouses. En ik vond het een beetje zonde om iets te naaien dat in de kast zou blijven liggen.

Idee: ik kon er een complete outfit omheen maken, waar de blouse goed bij zou passen. Iets bijzonders. Iets dat ik bv. naar Castlefest of een ander thema-evenement aan kon. Of misschien wel een keer gewoon kon dragen als ik me extra fancy voelde?

Ik liet me inspireren door deze outfit:

En dus tekende ik een patroon voor een blouse én een giletje. (En een rok, maar die behoefde eigenlijk geen patroon, aangezien het gewoon een rechte lap was die ik aan een band ging rimpelen.)

Eenmaal in de stoffenwinkel kon ik geen geschikte stof voor de rok en het gilet vinden. Ik vond wel een supersnoeperig ander stofje: blauw met prachtig gekleurde bloemetjes! Ik begon gelijk te watertanden en mijn hoofd begon al te bedenken wat voor excuusproject ik kon verzinnen om deze stof ook mee naar huis te nemen. En toen dacht ik: waarom vervang ik dat saaie streepje niet gewoon voor deze stof? Hij was immers soepel genoeg om te gebruiken voor de rok en als ik er vlieseline achter streek, zou hij vast ook stijf genoeg kunnen worden voor het giletje!

Zo gezegd, zo gedaan. Naaiplannen veranderen nu eenmaal wel vaker in de stoffenwinkel.

Ik vond ook nog perfect bijkleurende knopen (hoewel een beetje aan de grote kant) en prima matchend biaisband (hoewel zeer stretchend – dat ging een uitdaging worden bij het erop stikken).

En toen kon ik aan de slag.

… Laten we zeggen dat het naaiproces niet geheel van een leien dakje is gelopen.

Het begon al bij het knippen van de stof voor de blouse. De stof voor deze blouse had ik al eerder gekocht, samen met stof voor mijn 17e eeuwse outfit. Voor dat jack had ik destijds blauwe voeringstof gekocht. Dat was ik alleen vergeten toen ik begon met naaien, waardoor ik per ongeluk de witte stof die voor de blouse was, voor de voering gebruikte. Dat realiseerde ik me pas toen ik de patroondelen voor de blouse wilde gaan knippen. Argh!! Ik had gelukkig wel nog wat restjes stof ervan over en vond in mijn kast ook nog een ander restje witte stof, dat dermate veel leek op die andere dat ik best van de ene stof het lijfje kon maken en de mouwen van de andere stof. Als je heel goed kijkt dan kun je het zien, maar ik hoef de blouse niet in te leveren bij de examencommissie, ik hoef er alleen foto’s van toe te voegen in de map waarin ik het patroon dat ik ervoor heb getekend, heb gestopt.

Het volgende oepsje: ik lette niet goed op en knipte per ongeluk een gaatje in de stof, precies op het punt waar de knoopssluiting moest komen. Nooooo!!! Een geluk bij een ongeluk: het was het deel waar de knopen op moesten komen, dus het deel dat onderop zou komen. En dus valt het niet heel erg op dat ik daar een stukje in de stof heb gerepareerd (bij gebrek aan genoeg stof om het stuk opnieuw uit te knippen dus). Want wederom: op de foto zie je dat toch niet. :-X

De boel naaien was ook een uitdaging. Na het eerste stuk in elkaar te hebben gezet, bleek op mijn spoeltje lichtgrijs in plaats van wit garen te hebben gezeten. En de uiteindes van de kraag sluiten helaas niet mooi op elkaar aan: de onderste naad van de ene kant zit een stukje lager dan die aan de andere kant.    Het was de eerste keer dat ik zo’n kraagje naaide; ik heb deze zonder hulp van de juf gemaakt. Inmiddels heb ik ook een kraag met haar stap-voor-stap instructies genaaid, dus ik weet in het vervolg wel wanneer ik waar precies op moet letten.
De grootste naai-uitdaging waren de manchetten: ik had bedacht dat ik een omslagje wilde zonder knoop, die in twee punten uitliep. Leuk bedacht, maar lastig netjes in elkaar te naaien, want het is bij de split echt prutsen op de vierkante millimeter met de naaimachine!

Uiteindelijk is de blouse toch min of meer goed genoeg geworden om op foto in te leveren.

En toen moesten de rok en het giletje nog. De rok maakte ik initieel te wijd, waardoor ik de blinde rits er weer uit kon tornen en alles opnieuw erin kon zetten. Bij het tekenen van de reverskraag van het giletje bleek ik ook iets fout te hebben gedaan, waardoor de voering van het voorpand niet mooi aansluit op de voering van het achterpand. Maar hee, da’s aan de binnenkant, dus wederom: niemand die het op de foto (of in het echt) gaat zien. Het pattern-matchen is niet zo mooi gelukt als de bedoeling was, maar dat valt niet zo op temidden van al die bloemenpracht.

Na een hoop frustraties, gevloek en gezucht, was dan eindelijk alles klaar! Ik trok het geheel aan en… was teleurgesteld.    Het eindresultaat is in theorie een mooi setje, maar als ik het aantrek vind ik het onwijs tuttig staan. :’-(

Oordeel zelf:

(En nee, die schoenen kleuren er bij nader inzien ook totaal niet bij :-X )

Misschien dat het er wat vlotter uit gaat zien als ik het giletje een stukje korter maak en ook de rok een stuk inkort. Maar eerlijk gezegd ben ik mijn motivatie kwijt om dat &@#$-biaisband weer helemaal los te gaan tornen en opnieuw vast te zetten. Dus ik vrees dat ik niet alleen een blouse heb gemaakt die in de kast belandt, maar een complete outfit.  

Maar laat ik het positief bekijken: het was geen complete verspilling van mijn tijd, want ik heb er wel een hoop van geleerd, en dat was ook de initiële bedoeling van dit project. Ik heb nu niet alleen geoefend met het maken van een blouse, maar ook voor het eerst een patroon voor een giletje getekend én het ding in elkaar gezet (mijn eerste reverskraag!). En geleerd heb ik inderdaad ervan…

Bestede tijd: 46 uur en een kwartier (16,75 uur aan de blouse, 22,5 uur aan het gilet en 9 uur aan de rok; exclusief het tekenen van het patroon en inclusief een hoop uithalen en opnieuw doen)
Kosten: €43,45 (stof voor de blouse, stof voor het gilet en de rok, voeringstof, giletknopen, rits, garen en biaisband. De knopen voor de blouse en vlieseline komen uit mijn voorraad)