Het plan was eigenlijk om vandaag samen met Judith over de vlooienmarkt te gaan struinen en daarna een terrasje te pakken. Maar gezien de weersvoorspellingen schrapten we dat plan en kwam ze in plaats daarvan, gisteren gezellig bij me eten, met oranje tompoucen als toetje ter compensatie. En aangezien het vandaag inderdaad snertweer was, skipte ik Koningsdag in zijn geheel en maakte ik mijn insectenhotel af.

Ik had namelijk al twee keer een bij de schroefgaten in het hout van mijn overkapping zien bekijken, om daarna teleurgesteld weer weg te zoemen. Die wilde ik graag een goed onderkomen bieden.

Zo’n insectenhotel is een ideaal project om van je restjes hout af te komen. Gewoon even kijken wat er nog in de schuur aan materiaal ligt en wat je als vulsel zou kunnen gebruiken. In mijn geval vond ik reststukjes hout (dikke klossen, platte plaat en haardhout), rieten stokken om planten mee op te binden, dennenappels en gedroogd gras (LARP-requisieten).

Stap 1: Maak een plan voor het huisje, teken de onderdelen op de platte plaat hout en zaag ze uit.

Stap 2: Spijker de boel in elkaar. Punt voor mij: ik had voorafgaand aan het zagen op het hout geschreven welk onderdeel het was, dus het in elkaar puzzelen was makkelijk. Punt aftrek: ik kwam er halverwege achter dat mijn plan niet helemaal klopte: in plaats van de zijkanten van het huisje tegen de zijkanten van het achterstuk aan te timmeren, had ik de zijkanten van de zijkanten tegen het achterstuk moeten timmeren (volg je het nog?).

Nu sluit het dakje dus niet goed aan op de achterkant. Meh. En oh ja, het was handiger geweest als ik de dakpunt 90 graden had gemaakt, want dan had ik de zijkanten van de dakjes niet provisorisch schuin hoeven afschuren. Zucht. Maar goed, met een hamer (en een schuurmachine) past alles (ongeveer).

Gelukkig kijken insecten niet zo precies en hoeft de constructie niet tot op de millimeter perfect te zijn. (Ik ben in ieder geval nog nooit een bij met OCD tegengekomen, jij wel? Nou dan.)

Aan de achterkant bevestigde ik een of ander metalen plaatje met gaten dat ik ook nog in het ladenkastje in de schuur vond, ter ophanging.

Omdat de beestjes wel graag droog zitten, is het handig om het dakje te beschermen tegen regen. Idealiter had ik een restje dakbedekking van mijn overkapping bewaard, maar ja, destijds had ik niet het idee dat dat ooit nog van pas zou komen. Gelukkig hadden pa en ma nog een stukje dakleer liggen dat ik mocht hebben. Nét niet breed genoeg voor mijn dakje uiteraard, dus moest ik het in de breedte i.p.v. in de lengte er overheen doen en daardoor twee losse stukken knippen en over elkaar vouwen. Ook niet optimaal, maar het werkt. (Schilderen of lakken is geen goed idee; insecten houden niet van verflucht. Ook niet van lijm trouwens. Ik heb dus alleen maar spijkertjes gebruikt.)

In de klosjes hout en het haardhout boorde ik gaten van 3 tot 10 millimeter breed. Insecten hebben hun gangetjes graag diep, zodat ze er meerdere kamers in kunnen maken, las ik, tot wel 20 cm diep. Maar aangezien mijn boor niet dieper komt dan 10 cm moeten ze het daar maar mee doen.

Het riet zaagde ik in kleine stukjes en met een metalen pin duwde ik de vulling in elkaar zodat er een gangetje in ontstond (niet helemaal tot aan het eind; blijkbaar willen insecten de achterkant van het gangetje dicht hebben).

Of de dennenappels nuttig zijn weet ik eerlijk gezegd niet. Je ziet ze in heel veel insectenhotels, maar ik heb ook ergens gelezen dat insecten daar niet om geven. Ach, ik had genoeg ruimte en met deze variatie ziet het er in ieder geval leuk uit.

Het insectenhotel heeft een mooi zonnig plekje tegen mijn schuurtje gekregen – op het zuiden, zoals blijkbaar ook gewenst is door de beestjes (eigenlijk zijn ze best veeleisend…). Nu maar afwachten of ze het goed genoeg vinden om er hun nageslacht in achter te laten (of over een tijdje in te overwinteren)!