Toen de specialist verklaarde dat Sammy niet geopereerd hoefde te worden voor zijn gescheurde kruisbanden, adviseerde ze me om wel nog even een afspraak met de oogarts te maken. Sammy had namelijk al maanden last van bruine prut in zijn oogje, maar na twee verschillende druppels van de deirenarts gekregen te hebben die weinig tot niets deden, had de dierenarts verklaard dat het waarschijnlijk een virus was waar hij mee zou moeten leven. Maar wellicht kon de oogspecialist meer zien met zijn microscoop?

Dus ik een afspraak gemaakt met die man. Die keek twee seconden naar het oog van Sammy en verklaarde dat zijn onderste ooglid naar binnen stond. Doordat zijn wimpers steeds tegen zijn oog aankwamen, ontstond irritatie, en dus de bruine prut. Oplossing: een klein sneetje maken onder het ooglid, waardoor het weer naar buiten ging staan. Kosten van de operatie: zo’n €300.

Nou ja, dat was een stuk minder dan de kruisbandoperatie zou hebben gekost en je laat je harige kindje niet onnodig lijden, dus plande ik de operatie in. Vanwege beperkte beschikbaarheid van de oogarts kon dat pas over tweeënhalve week. Ik kreeg vast een zalfje mee naar huis om de irritatie wat te verzachten.

Twee dagen nadat ik was begonnen met zalven, besloot Sammy zijn oog permanent dicht te houden.

Ik bellen met de specialist. Misschien kon hij niet goed tegen de zalf? De specialist adviseerde even te stoppen met de zalf. Als het binnen 2 dagen niet beter ging, moest ik naar de dierenarts om te laten controleren of er misschien een beschadiging in het oog was ontstaan.

Twee dagen later was er niets verbeterd. Maar blijkbaar had de dierenarts niet alle gegevens van de kliniek binnen gehad, en die wilden ze eerst hebben. Dus duurde het drie dagen voordat ik daadwerkelijk langs kon komen. En toen ik er eenmaal was, konden ze niets vinden.

Weer bellen met de specialist. Wat nu? Kon de operatie wel gewoon doorgaan? Was er iets met mijn kat dat NU opgelost moest worden?
De specialist had die middag nog een klein gaatje, dus liet ik mijn werk voor wat het was (gelukkig heb ik een flexibele baas) en reed ik maar weer met een jammerende kat op en neer naar Wageningen.

Wederom binnen twee seconden had de specialist gezien dat Sammy’s hoornvlies was beschadigd door de aanhoudende irritatie. Heel vervelend voor hem. Maar niets aan te doen, behalve opereren. Als de bron van de irritatie werd weggenomen, zou het hoornvlies vanzelf weer moeten herstellen. Maar die operatie kon niet worden vervroegd. Dus heeft het arme beestje nog dik een week met een gesloten oog rondgelopen. ;’-(

Gisteren was het dan éindelijk zo ver. Weer een half uur durende autorit met een jammerende (en hongerige, want voor de narcose moest hij nuchter zijn) kat.

Volgens de specialist zou de operatie ongeveer een half uur duren. Daarna had de kat minimaal een half uur, maar waarschijnlijk een uur nodig om bij te komen van de narcose. Wilde ik tussendoor naar huis?
Nou nee, ik ken mijn kat… ik wacht wel.

En jawel: 25 minuten na de operatie waren er ineens tot in de wachtkamer doordringende “MAUW!”‘s te horen. Het was overduidelijk dat zich daarachter ergens een kat bevond die het er hartgrondig Niet Mee Eens was. En ik herkende die mauw uit duizenden… XD

De operatie was gelukkig geslaagd. Nu moet het arme beestje 2 weken lang een cone of shame dragen om te voorkomen dat hij aan zijn oog gaat krabben. En twee weken lang 4x per dag dat zalfje in zijn oog. En mag hij twee weken lang niet naar buiten.

De eerste uren was hij nog een beetje gedesoriënteerd door de narcose en liep hij overal tegenaan. Nou ja, ik dacht dat het door de narcose kwam, maar ook toen die was weggetrokken bleef hij botsen en raar lopen. Blijkbaar hindert de kraag toch zijn gezichtsveld. En als een van je ogen het niet goed doet, kun je natuurlijk ook slecht diepte zien. Arme Sammy…

Hij loopt ook nog regelmatig achteruit in de hoop de kraag kwijt te raken.

Eten gaat ook nog moeizaam, want hij snapt niet dat hij de kap als een soort stolp over zijn complete voerbakje heen moet zetten om bij het eten te kunnen. Ik experimenteer nu dus maar met verschillende soorten bakjes en schaaltjes.

Het zal wel neer gaan komen op 2 weken strijd, veel dweilen en vooral veel knuffelen ter compensatie. Hopelijk is Sammy hierna eindelijk weer gezond te verklaren!