Nu we voorlopig niet meer kunnen LARPen, is het zoeken naar alternatieven. Ik weet dat diverse vrienden hun toevlucht hebben genomen in online LARPs, maar dat trekt me toch niet zo.

Recentelijk zag ik op Facebook een oproepje langskomen van een LARP-kennis, die een moordmysterie had geschreven en dit wilde playtesten, waar hij mensen voor zocht. Een online moordmysterie leek me dan wel weer leuk! Echt LARP is het niet, maar er zit wel een roleplay element in. En je kunt je natuurlijk in stijl kleden, want je ziet elkaar via de webcam!

De setting was een organisatie voor worstelaars, die de worstelaars inhuurde en er wedstrijden voor organiseerde. Ik was de dochter van de grote baas. Gelukkig was het niet echt nodig om enige kennis van worstelen te hebben – ik heb namelijk nog nooit in mijn leven een worstelwedstrijd gezien! In mijn personageomschrijving stonden wel diverse termen die ik niet kende, zoals een ‘promotion’ (de organisatie waarbij de worstelaars zijn aangesloten), en tijdens het spel werd ik ineens geconfronteerd met de term ‘luchador’, maar dat kon ik gelukkig stiekem snel googlen.   Omdat het een playtest was, kon ik gelijk doorgeven wat voor mij allemaal abracadabra was omtrent het reilen en zeilen van zo’n organisatie en wedstrijden, dus hierna is het spel zeker weten volledig geschikt voor leken.

De omschrijving van mijn personage: “You’re a representative of the promotion. Of course you have in-ring experience, but most of the time you work with a mic in the hand. People know you with a woman’s suit, perfect hair and make-up. Victor has trained you to be the boss and that’s how you acted the last years, even if you were just the junior boss.”

Okee… dus ik heb een achtergrond als worstelaar, maar moet er vooral leuk en representatief uitzien tijdens worstelwedstrijden, en tegelijkertijd zakelijk ogen. En dat moet ik stylen met spul dat ik al in huis heb. Euhm… zoiets?

Niet iedereen, maar wel de meeste deelnemers hadden wel een of andere passende outfit aangetrokken. Het was nog even de vraag of het door kon gaan, want tijdens de planfase haakte de een na de andere deelnemer af en moest er weer vervanging geregeld worden. De laatste haakte helaas een paar uur van tevoren af, waardoor we pas een kwartier voor start wisten of we daadwerkelijk konden spelen! Gelukkig werd er ook last-minute een vervanger gevonden. Weliswaar een man voor een vrouwenrol, maar dat gaf niet.

Het leverde wel enigszins verwarrende situaties op qua adressering. Mijn personage had namelijk een lesbische relatie en ze was getrouwd met degene die nu door een man zou worden gespeeld. Tegelijkertijd had ze een affaire met iemand die gespeeld werd door een genderneutraal persoon, en die rol was ook genderneutraal geworden. Dus moest ik naar mijn minna(a)r(es) verwijzen met ‘they’ en naar mijn grote bebaarde partner met ‘she’. Oh well. XD

Hoewel het spel voor het eerst werd gespeeld, was het heel goed speelbaar. Her en der was het natuurlijk nog wat te finetunen, maar we hebben een superleuke avond gehad. Het duurde wel een uur voordat we konden beginnen omdat er allerlei technische mankementen waren, waardoor geluid en/of beeld lang niet altijd bij iedereen van voldoende kwaliteit was, en af en toe was er een zeer irritante lag.

Omdat we via Discord speelden, was er ook de mogelijkheid om naar een eigen kamer of andere ruimtes te gaan, zodat je gesprekken met anderen kon hebben zonder dat meteen iedereen het hoorde. Het grote voordeel is dat je wel altijd kunt zien wie zich in welke kamer bevindt. In een LARP loop je nog wel eens tevergeefs rondjes om een zekere persoon te spreken te krijgen, terwijl die achter een dichte deur of ver in het bos zit. Maar nu wist je gelijk of het zin had om naar ‘de lobby’ of ‘het zwembad’ te gaan, of dat je daar niemand zou treffen.

Zelf vond ik het vooral moeilijk om te bepalen hoe ik om moest gaan met mijn persoonlijke geheimen. Tijdens een LARP is het aan te raden zelf je geheimen al dan niet per ongeluk uit te laten lekken, want anders blijf je op je geheimen zitten en gebeurt er niets. Maar bij een moordmysterie ga ik er vanuit dat andere deelnemers wel een paar clous hebben gekregen over mijn geheimen, of dat er tussentijds door de spelleider belastend materiaal wordt geïntroduceerd waardoor de boel vanzelf uitkomt. Ik heb dus heel erg mijn best gedaan om al mijn geheimen te bewaren (wat ook in mijn personageomschrijving stond als mijn doel) en dat is behoorlijk goed gelukt. Misschien zelfs te veel – wellicht had ik toch wat mensen in vertrouwen moeten nemen of wat ‘oepsjes’ moeten hebben? Ieder type spel heeft toch wel zijn eigen onderlinge dynamiek en methodes hoe je met je personage om moet gaan. Hopelijk kan ik vaker dit soort moordmysteries spelen en er zo beter in worden, want het was erg leuk om te doen!