Er zijn lange periodes dat ik niet naar de bios ga, en dan is er ineens weer een periode dat ik heel regelmatig ga, zoals de afgelopen tijd. Blijkbaar geldt dat ook voor escaperooms: ik deed er vorige week nog een, en gisteren alweer eentje, omdat het nou eenmaal zo uitkwam wat betreft een groepje mensen bij elkaar krijgen.  

Vorige week speelde ik met mijn Orenda-LARP-groepje, ditmaal had ik mijn heist-team van Casino Mortale meegevraagd. Dat LARP-evenement heeft een fijne nasleep, want het inspireerde al eerder een James Bond-filmdag, en toen ik zag dat in er Nijmegen een escaperoom genaamd ‘De Ramkraak’ is, bedacht ik gelijk dat dat een perfect uitje zou zijn voor mijn ZZZ-team. Want dit is geen traditionele ruimte waar je uit moet ontsnappen; het idee is juist dat je ergens ín moet proberen te komen en een of meerdere kluizen moet kraken, en daarna met de buit op tijd weg moet zien te komen voordat de politie arriveert. Dus plaatste ik een berichtje in onze nog steeds bestaande ZZZ-WhatsApp-groep, met de vraag of men het leuk leek een reünie te houden in combinatie met deze escaperoom.
De eerste reacties:
“In kostuum?”
“Met gear?”
“Als we in kostuum doen, dan is in karakter een kleine stap extra, toch?”
Ik hou van LARPers.  
En dus communiceerde ik vanaf dat moment bij het plannen van het uitje zo veel mogelijk in character als groepsleider Daniëlle, het brein achter de vorige heist, die nu een nieuwe klus had voor haar oude team (inmiddels wel de Zwarte Zee Zes in plaats van de Zwarte Zee Zeven, want Yvon deed helaas niet meer mee).

Voordat we aan de escaperoom konden beginnen waren er, geheel in stijl, diverse uitdagingen om te overwinnen. Zo bleek het lunchtentje waar ik had willen reserveren inmiddels opgedoekt te zijn, was de parkeerplaats voor de escaperoom niet beschikbaar vanwege de opbouw van een festival, was het alternatieve lunchtentje erg slecht vindbaar en was het personeel vergeten een tafel voor 6 personen vrij te houden, en hadden niet alle groepsleden de briefing (dresscode: praktisch en anoniem / bekijk de website om je in te lezen in de setting / kom op tijd) goed gelezen. Oh well, zo kon ik mijn ondankbare taak als plannenmaker en regelaar van alles zowel OC als IC uitoefenen (Letterlijk ondankbaar – IC vertrouwde helemaal niemand me, terwijl ik de buit de vorige keer toch echt eerlijk had verdeeld! Alleen maar omdat ik destijds één triviaal feitje niet had vermeld… Tsk…).

Maar drie kwartier na de afgesproken tijd zaten Sander, Gijs, Anne, Hetty, Marc en ik dan toch allemaal aan de lunchtafel en konden we beginnen met gezellig bijpraten.

Na de lunch was het tijd voor de ramkraak.

Escaperoommedewerkster: “Hebben jullie al eens eerder een escaperoom gedaan?”
Marc: “Nee, maar wel eerder een ramkraak gepleegd.”

De escaperoom was erg leuk opgezet en leende zich echt voor een LARP-groepje, want het was allemaal heel mooi in thema en we begonnen de ramkraak door écht met z’n allen gemaskerd in ‘een busje’ te zitten dat begon te bewegen, waarna we (go go go!!!) er zo snel mogelijk uit sprongen en alle alarmsystemen, camera’s en sloten in het pand moesten omzeilen, onklaar maken of openen.
Gelukkig waren we goed voorbereid en op elkaar ingespeeld, want toen een NPC (gemaskerde escaperoommedewerker) ons voordat we in het busje stapten onze instructies en maskers overhandigde en vroeg: “Wie is de leider??”, kon ik gelijk “Ik!” roepen, en op haar volgende vraag: “Wie is de technicus??”, konden we gelijk met z’n allen naar Anne wijzen. Dat maken ze daar vast niet vaak mee.

Wat ze blijkbaar ook niet vaak meemaken, is dat álle kluizen worden geopend. Het idee van de escaperoom is dat je in ieder geval kluis 1 moet openen, en mocht je daarna nog tijd over hebben dan kun je proberen de andere twee kluizen ook open te maken. Leuke opzet, want zo krijg je zo veel mogelijk waar voor je geld, ook als je sneller dan gemiddeld klaar bent. Maar wij waren natuurlijk fanatiek…

NPC: “Denk eraan: mijn baas moet de inhoud van kluis 1 krijgen. Voel je vrij om de inhoud van de andere kluizen te claimen als je wil. Dus: wat moet je doen??”
Wij: “Alle kluizen moeten open!!”
NPC: “Okee, maar het belangrijkste is dat de inhoud van de eerste kluis naar de baas gaat. Dus: wat is je missie??”
Wij: “ALLE kluizen moeten open!!”

Maar het openen van die extra kluizen lukt volgens hun statistieken slechts 7% van de groepen; de meesten hebben al moeite genoeg om de eerste kluis binnen de tijd open te krijgen. Ons lukte het niet alleen om ze allemaal te openen, we hadden daarna ook nog eens 6 minuten op de klok over, volgens een duidelijk onder de indruk zijnde medewerkster. Mjah, zoals we vooraf al zeiden, dit was niet onze eerste kraak.

Onder het genot van een drankje en borrelplankje hebben we daarna even zitten debriefen en nababbelen. Waarna Gijs met een grijns zei: “Hee, ze hebben hier nog twee andere escaperooms… zullen we er nog eentje doen?”  
Marc en Sander moesten helaas naar huis vanwege andere verplichtingen, maar aangezien de escaperoom vrij bleek, hebben we met ons overgebleven viertjes spontaan ook ‘The Show’ gedaan: een heel ander type escaperoom, bewust vanwege het contrast. Het was een veel meer gestuurde escaperoom, waarbij je deelnemers in een spelshow speelt die proberen het spel te winnen/saboteren (afhankelijk van je perspectief).

Vooraf kregen we weer een IC-briefing van een escaperoommedewerkster, die ons in de gedaante van de productieassistente vroeg om alvast te oefenen met ‘enthousiast joelen, zwaaien en springen’, wat we moesten gaan doen als het lampje boven de deur groen werd en we de spelshowsetting in moesten lopen terwijl de camera’s rolden.
Anne, met twinkelende ogen: “Weet je dat héél zeker??”  
LARPers…  

Ook deze speelden we ruim binnen de tijd uit. Het waren inderdaad heel andere puzzels / opdrachten en veel meer happy-happy-energiek, en hoewel ik deze ruimte minder interessant vond dan de vorige, was hij ook erg leuk om te doen.

In de sfeer van ‘omdat het kan’ en ‘omdat we hier nu toch zijn’ blijvend, zijn we daarna met z’n viertjes ook nog in de buurt gaan uit eten.

Het was dus weer een zeer geslaagde dag! (Al moet ik nu even gaan stoppen met lunches en etentjes, volgens de weegschaal…)