Een vriendin van me volgt sinds kort ‘sexy movement‘ danslessen en had voor haar verjaardag een extra les cadeau gekregen, die ze ook aan iemand anders kon doorgeven. Of ik een keertje met haar mee wilde in de vorm van een proeflesje? Jazeker, bring it on! 😁

De dresscode was wat lastig: “Geen sportkleding, en ook geen jurkje ofzo want je moet met je benen wijd kunnen. Een kort broekje en een kort topje ofzo is goed. En hoge hakken waar je op kunt dansen!” Argh. Ik heb hoge hakken en ik heb schoenen waar ik goed op kan dansen, maar een combinatie daarvan…? En ik heb een hoop leuke korte jurkjes met mooi decolleté, maar een naveltruitje heb ik volgens mij nooit in mijn leven bezeten. Na wanhopig mijn kast overhoop gehaald te hebben, vond ik in eerste instantie alleen een oud kort sportbroekje waar het elastiek het gelijk van begaf uit ouderdom (*schaam*), maar lo and behold, helemaal achterin en onderin de kast vond ik daarna daadwerkelijk een oude maar nog goed uitziende hotpants! Ik verdrong de opborrelende vraag of je op je 44e nog hotpants moet bezitten, laat staan dragen, en gooide hem maar gewoon in mijn tas.

Eenmaal gearriveerd bleek ik gelukkig niet voor schut te staan. Niet qua kleding en niet in de mate waarin ik mee kon komen. Ik was zéér dankbaar voor mijn danservaring, want na een warming up werd gelijk een nieuwe choreografie (een soort waaierdans) op redelijk hoog tempo aangeleerd. De pasjes en bewegingen waren op zich niet moeilijk te onthouden, maar het was wel een uitdaging om alles gratieus en vloeiend te doen, en vooral op een manier die ik niet gewend ben natuurlijk, want dit soort dans is wel even anders dan balfolk of stijldansen. Bij de warming-up merkte ik al dat ik uit gewoonte mijn benen keurig parallel langs elkaar hield, terwijl het de bedoeling was dat je ze even spreidde richting het (fictionele) publiek! ‘Lopen’ gebeurt door je benen kruislings voor elkaar te zetten en op hakken vereist dat toch een ander niveau aan balans… En hoewel ik redelijk soepel in mijn heupen ben, is er voor dit soort dansen nog een flink hogere mate van soepelheid benodigd waar ik nog even op moet trainen.

Maar al met al ging het voor een eerste keer best prima denk ik. Aan het eind van de les is het gebruikelijk om elkaar op te nemen op video, zodat je thuis de choreografie kunt nakijken en ook goed ziet hoe je beweegt – want ook al is er een spiegelwand in de zaal, je ziet natuurlijk lang niet alles optimaal. Ik wist niet of ik de video van mezelf wel terug wilde zien, maar toen ik naderhand nog even bij mij thuis met mijn vriendin thee ging drinken hebben we onze video’s samen teruggekeken en ik bleek het er goddank een heel stuk beter vanaf te brengen dan ik in mijn hoofd had, dus da’s in ieder geval positief.

(Nee, jullie krijgen niet de hele video te zien, jullie zullen het moeten doen met een paar screenshots eruit. En let niet op mijn serieuze gezicht, want verleidelijk kijken lukt pas nadat je je niet meer op de pasjes en bewegingen hoeft te concentreren. )

Op zich zou ik dit best vaker willen doen, maar ja, tijd… Wellicht dat ik eens incidenteel langsga, want het kan op basis van een strippenkaart. Maar terwijl ik dit type weet ik ook wel dat het er in praktijk niet van gaat komen. Want als ik nog een dansvorm oppak, wordt dat waarschijnlijk Argentijnse tango, want die vind ik ook enorm mooi. De conclusie is dus weer eens: er zijn te veel leuke dingen om te doen in dit leven!!