Zaterdag was er weer een workshopdag van stichting Draailier & Doedelzak. Het was lastig kiezen, want de workshop voor gevorderde doedelzakspelers werd gegeven door Matthias Branschke, degene bij wie ik een nieuwe speelpijp voor mijn doedelzak heb besteld, maar ik koos toch voor de samenspelworkshop van Zabou Guérin omdat ik vermoedde daar meer aan te hebben. Bovendien is samenspelen leuk – naar de workshopdagen ga ik iets meer voor de gezelligheid dan om echt iets te leren, want het is natuurlijk maar zo’n 6 uur die je aan een onderwerp kunt besteden.
Ik had niet alleen mijn doedelzak maar ook mijn viool meegenomen. Hoewel ik al jaren nauwelijks tot niets meer op de viool heb gespeeld en mijn vingervlugheid en zuiverheid ver te zoeken is, is het toch wel handig om een instrument te hebben dan alle toonsoorten aan kan. Maar goed ook, want ik kon maar één van de drie liedjes die we arrangeerden op doedelzak meespelen. Het andere nummer in G ging te laag voor mijn instrument en het derde nummer was in A mineur. En ook in het wel speelbare nummer hadden we op een gegeven moment begeleiding waarbij we staccato moesten spelen en erg laag, dus voor die oefeningen heb ik even van instrument gewisseld. Maar ik heb me kranig geweerd op de viool.
Het is wel raar hoe anders mijn hoofd werkt als ik viool speel. Er werden akkoordenschema’s op het bord geschreven, maar ik denk niet in ‘F’ of ‘C’. Ik ken de noten van de losse snaren: G, D, A en E. Dus die speel ik zo. Maar als ik een C moet spelen, dan moet ik dat eerst omdenken naar ‘snaar A + 2 vingers’. Gek hè? En dat zorgt er natuurlijk voor dat ik trager ben in het spelen van de partij en dat ik af en toe een verkeerde noot speel.
Desondanks kon ik voor mijn gevoel goed meekomen en lukte het me zelfs om ‘vier over drie’ te spelen: een loopje van 4 noten herhalen tijdens maten van 3 tellen. Dat is mentaal heel verwarrend, omdat de nadruk dus steeds op een andere noot in het loopje komt te liggen: G-B-D-E-G-B-D-E-G-B-D-E (etc.). Maar op een gegeven moment ‘klikt’ het in je hoofd en dan lukt het gewoon!
Ik was wel dermate gefocust dat ik helemaal vergeten ben om foto’s te maken, dus dit blijft een plaatjesloze post. Hopelijk heeft de stichting wat foto’s gemaakt en misschien ook een opname van onze demonstratie aan het eind van de dag. Dat zou ik wel leuk vinden om terug te luisteren!