Spouwmuurisolatie is een van de eerste dingen die je moet doen als je je huis beter wil isoleren. Het is namelijk relatief goedkoop voor wat het je oplevert aan besparing op je energierekening. Maar ja, mijn huis is weer een speciaal geval: ik had al spouwmuurisolatie, alleen was die aan het verpulveren omdat het slechte kwaliteit was en al in de jaren ’80 was aangebracht. Dus was de afweging: wil ik dubbel zo veel uitgeven, om het oude spul eerst te laten verwijderen voordat ik er nieuw, beter spul in laat stoppen, met dus een veel langere terugverdientijd?

Ik besloot maar eerst te gaan investeren in andere vormen van verduurzaming. Vooral na mijn slechte ervaring met gladde verkooppraatjes van isolatiemannetjes die me spul probeerden aan te smeren waar ik geen vertrouwen in had. Maar inmiddels heb ik HR++-glas en zonnepanelen (dakisolatie had ik al, en vloerisolatie lukt niet vanwege een te lage kruipruimte – en nee, parels op de bodem waardoor je nergens meer bij kunt, zie ik niet zitten) en werd het toch tijd voor de volgende stap.

Die volgende stap mislukte jammerlijk, toen ter plekke bleek dat het goed bedoelende bedrijf het oude spul er niet uit kreeg. Zucht.

Ik had het al zo goed als opgegeven, toen Rick me tipte over een bedrijf dat het wél zou kunnen. Het was een bedrijf dat ik destijds ook al om een offerte had gevraagd omdat ze goed overkwamen en goede beoordelingen hadden, maar helaas wilden ze toen geen offerte uitbrengen omdat ik niet in hun regio woon. Maar de contactpersoon van Rick wilde wel een uitzondering maken.

En dus stonden vandaag de mannetjes zoals afgesproken tussen 7.00 en 8.00 om 8.35 uur (grom…) bij mij voor de deur met hun mega-installaties.

Ik kneep ‘m behoorlijk. Vanwege alle ellende in het verleden met isolatie en asbestissues, en omdat zo veel boren in je muren sowieso eng klinkt. Maar ook omdat ik natuurlijk net mijn voortuin opnieuw had aangelegd en ik die al helemaal vernietigd zag worden door mannen met lompe kisten, ladders en grote slangen. (Nee, dat was uiteraard niet optimaal gepland van mij, maar als ik iets in mijn hoofd heb om te doen dan moet het NU NU GISTEREN en het Pinksterweekend kwam nu eenmaal eerder.)

Maar de heren deden hun stinkende best om alles netjes en zonder schade op te leveren. Er was slechts één oepsje: er zat blijkbaar een kier bij de vensterbanken van mijn hobbykamer, zowel buiten als binnen. Dus toen ze het oude spul eruit aan het blazen waren, deed die vensterbank, over de hele lengte van de kamer, *POEFFF*. En zat álles onder de schuimrestjes. NOEZ!! :-O ‘Gelukkig’ zat ik er op dat moment te werken en heb ik nog snel natte handdoeken tegen de randen kunnen leggen om verdere ellende te voorkomen, maar ik moet dus alles met een vochtig doekje gaan afnemen om de boel weer enigszins schoon te krijgen. En de kier straks goed dichtkitten (ik heb nu wel een vermoeden waarom die hobbykamer altijd zo slecht warm te stoken was…).

Ik ben erg blij dat het nu afgerond is, want wát een teringherrie was dat vanochtend, toen ze stenen verwijderden en gaten boorden! Ik was al zo slim geweest om geen Zoom-meetings te plannen, maar me concentreren op andere dingen was ook lastig.

Maar hé, het is gelukt! Het oude spul is eruit, het nieuwe zit erin, en er is, voor zover ik kan beoordelen, dit keer niets mis of stuk gegaan!! \o/ En het bleek ook een goede keuze om de oude isolatie te laten vervangen, want volgens de isoleermeneer was het schuim op behoorlijk wat stukken totaal vergaan, en had het vorige isolatiebedrijf zelfs wat stukjes vergeten te vullen. Dus ik ben heel benieuwd of ik volgende winter verschil ga voelen, of ga zien in de energierekening.