Zo, dat zit erop. Vanochtend is dan eindelijk de nieuwe website van de Radboud Universiteit live gegaan. Het is een project waar ik zo’n 3 jaar mee bezig ben geweest en het heeft behoorlijk wat voeten in de aarde gehad om het ding live te krijgen.

Het was namelijk geen kwestie van even een nieuwe vormgeving over de oude site heen gooien. We hebben zo’n 400 individuele websites op de universiteit, want iedere afdeling, onderzoeksgroep, clubje en andere eenheid die zichzelf heel wat vindt, moest en zou een eigen website hebben. “Ik heb een website, dus ik besta”, ofzoiets. Een hel, want nu staat dezelfde informatie op verschillende plekken, al dan niet up-to-date, en niemand weet meer welke informatie waar te vinden is.

Ons doel is om toe te werken naar één website waar alles op te vinden is, die niet meer is ingedeeld op basis van onze organisatiestructuur. Leuk in theorie, maar in praktijk betekent dat heel veel afstemmen met inhoudelijk deskundigen binnen allerlei plekken in de organisatie, die je ten eerste moet overtuigen dat ze hun eigen site los moeten laten, ten tweede moet overtuigen dat heel veel content domweg weggegooid moet worden omdat die weinig bijdraagt richting onze bezoekers en ten derde moet alle resterende content herschreven worden op een klantgerichte manier. En dan staat het nog steeds niet daadwerkelijk op de nieuwe site.
We hebben het project daarom in twee fases opgeknipt: in fase 1 zetten we alleen de meest belangrijke content, waar de meeste bezoekers voor komen, op de website. Die nieuwe website draait dan tijdelijk naast de resterende oude sites. In fase 2, na livegang van het eerste deel, gaan we stapsgewijs alle oude sites één voor één ontmantelen en de content ervan (indien nuttig en herschreven) overzetten naar de nieuwe site.

Daarnaast wilden we een nieuw CMS, want het oude heeft behoorlijk wat beperkingen en kon niet alles wat we wilden. We zijn overgestapt op Drupal. Dat is open source en dus flexibel. Ik dacht: nou mooi, dan heb je een goede basis die je een beetje kunt tweaken naar je wensen en kies je wat kant-en-klare modules die je installeert voor aanvullende functionaliteiten. Niet dus. Ons technische team is enorm lang bezig geweest met alles bouwen en inrichten. Voor mijn gevoel hebben we zelf een compleet nieuw CMS ontwikkeld!

Om een lang verhaal kort te maken: alles liep gigantisch uit en de periode waarin we dachten live te kunnen gaan, is meermaals opgeschoven. Uiteindelijk hadden we écht een datum, die daadwerkelijk naar de rest van de organisatie is gecommuniceerd. Maar ook die bleek lastig te halen. De rest van de organisatie en het management was er echter inmiddels klaar mee en dus werd er veel druk uitgeoefend om tóch live te gaan. Dan krijg je compromissen. We hadden al veel geschrapt in de functionaliteiten; de site met nog minder mogelijkheden opleveren zou geen ‘minimum viable product’ meer opleveren. Dus werd er voor gekozen om de livegang op te splitsen: op de afgesproken datum alleen live voor mensen die ons interne netwerk gebruikten (voornamelijk studenten en medewerkers) en een paar weken later alsnog live voor de buitenwereld (voor o.a. aankomend studenten, sollicitanten, stakeholders etc.). Ook weer leuk bedacht, want zo kun je de grootste kinderziektes er vast uit halen voordat iederéén ze ziet, maar voor enkele teams, waaronder voor mij, zorgde dat alleen maar voor meer complexiteit en dus nog meer werk.

Die interne livegang was een paar weken geleden.

De externe livegang zou vorige week zijn – precies tijdens mijn weekje vakantie, die ik onder andere had opgenomen om de laatste hand te kunnen leggen aan de werkstukken voor mijn coupeuse-examen. Dat was niet handig, maar okee, het moest maar. Dus droeg ik alles over en zette ik eindelijk het project even uit mijn hoofd. Afgelopen maandag logde ik weer in en wat denk je – de oude site stond nog steeds live. Er waren wat infrastructurele issues geweest, waaronder een beveiligingsprobleem en een crashende server. Argh. De dagen erna werden er verhitte discussies gevoerd over of en wanneer we dan alsnog live gingen. Afdeling ICT stond er niet achter om het er alsnog snel door te drukken, maar vanuit het management werd de druk weer opgevoerd en uiteindelijk zijn we vandaag alsnog live gegaan.

‘Het enige’ wat vanochtend mis ging was dat ons intranet ineens publiekelijk toegankelijk was… Maar dat is snel opgelost en inmiddels werkt alles weer. Wellicht valt straks alles alsnog om, maar hoe dan ook, het ding staat nu dus eindelijk live. Hoezee! En straks is er taart. Bij de interne livegang was er al een feestelijke borrel georganiseerd (waar ik het eerste uur van gemist heb, omdat ik nog hard door zat te werken omdat alles nog stééds niet af was…), inclusief een showtje van een vuurspuugster die een banner met een afbeelding van onze oude site erop, ritueel in brand stak.  

Het werk is uiteraard nog lang niet klaar, want nu moeten door het technische team nog alle features opgeleverd worden die er eigenlijk al lang in hadden moeten zitten. En daarna alle aanvullende ‘would haves’ voor de volgende fase. En moet het contentteam aan de slag met het overzetten van de content op de resterende oude sites en die stapsgewijs uitfaseren. Maar gelukkig gaat het tempo nu wel een stuk omlaag.

En dat was echt nodig, want ik stond eerlijk gezegd wel een beetje op omvallen. Toen begin dit jaar de coronamaatregelen verdwenen, constateerde ik al dat ik nu ineens zowel mijn normale activiteiten terug had, als nog steeds alle extra activiteiten had die ik had opgepakt tijdens de coronaperiode om mezelf bezig te houden. En dat was best wel veel. En toen bleken ook nog allerlei deadlines allemaal in mei/juni te vallen: de livegang van de website, mijn coupeuse-examens, en ook nog een paar hobbydingen. Terwijl ook nog eens de festivalperiode was begonnen en ik dus complete weekenden weg was vanwege optredens met de band.

Maar ik leef nog. En hoewel ik op het werk wel een paar steekjes heb laten vallen (als zelfs ík het overzicht verlies, dan is er écht wat aan de hand…) en zangles meermaals heb moeten verzetten, zijn de meeste dingen goed blijven lopen (het huishouden doen heeft geen prioriteit en mag je best een weekje overslaan, toch? :-X ).

Afgelopen week, nadat ik mijn coupeuse-examen had afgerond, heb ik nog even hard gewerkt om mijn enorm opgelopen to-do-list wat te reduceren: ik heb diverse klusjes in huis alsnog gedaan en mijn overlopende stapel met her- en verstelwerk weggenaaid, zodat ik weer zowel mentale als fysieke ruimte heb voor nieuwe naaiprojecten als zo meteen de zomerstop is van mijn coupeuse-opleiding. Nu heb ik ook weer tijd om afspraken te maken met vrienden die ik de afgelopen periode wat heb verwaarloosd.

En omdat ik niet leer van mijn fouten en het blijkbaar niet kan laten, heb ik me gelijk iets nieuws op de hals gehaald: ik heb me opgegeven voor een koor, dat in november mag meezingen tijdens een concert van K’s Choice in de Stadsschouwburg in Utrecht!!    Verplichte aanwezigheid bij alle 6 de repetities, die op weekenddagen in oktober en november vallen. Dus ik heb er een LARP-evenement voor moeten afzeggen, een vervangend muzikant moeten regelen voor een optreden met De Soete Inval en een Heksengodinnenuitje moeten verzetten, maar dat was te overzien. Want hoe gaaf is het om met één van je favoriete bands te mogen optreden?? <3

Meer details volgen later. Nu eerst even niks vanavond naar een concert in Amsterdam, morgen een bandrepetitie met Androneda in Nieuwegein, zaterdag een optreden met De Soete Inval in Ommen, en zondag naar Zuid-Limburg voor vaderdag. (Heerlijk toch, die rust…   )