Omdat ik op mijn verjaardag naar Boombal festival was, vierde ik het pas gisteren.

Als je in de zomerperiode jarig bent, is het altijd maar afwachten wie er komt opdagen, want veel mensen zijn op vakantie of zitten op een festival (zoals ikzelf  ) . Helaas had het verplaatsen van mijn feestje naar begin september weinig invloed: naast mijn familie en buren zijn nog steeds maar een handjevol vrienden komen opdagen. Van de meeste mensen wist ik het al van tevoren, maar ik had ook op de dag zelf nog een paar afzeggingen. Blijkbaar heeft iedereen het gewoon heel erg druk. En ja, mijn weekends zitten in september en oktober ook allemaal al vol… Wellicht moet ik volgend jaar proberen het juist een week eerder te vieren? Of besluiten het helemaal niet meer te vieren totdat ik 50 word, om dan weer eens groots uit te pakken net als toen ik 40 werd?

Als ik het verzet naar een week eerder, is het misschien ook een ietsjepietsje makkelijker in te schatten wat voor weer het wordt. Want eind augustus en begin september is altijd variabel qua weer. Een paar dagen van tevoren werd er nog regen en zelfs onweer voorspeld voor afgelopen zondag, maar op de dag ervoor was het duidelijk dat het juist een superwarme en zonnige dag ging worden. Hoera! Hoewel ik al eten had ingeslagen, besloot ik toch om er alsnog een barbecue van te maken en haalde ik nog snel bbq-vlees bij de supermarkt.

Ten opzichte van vorige jaren waren mijn faciliteiten een level-up gegaan: ik heb inmiddels een extra koelkastje dat ik in de schuur kan zetten voor drankjes e.d. zodat mijn keukenkoelkast niet ontploft. Na mijn traditionele jaarlijkse oh-ja-ervaring dat ik maar één taart tegelijk kan bakken heb ik sinds afgelopen kerst (dank, pa!) een tweede springvorm erbij, en dankzij Richard konden we bovendien een party-tent neerzetten om extra schaduw in de tuin te creëren!

Er waren uiteraard wel weer wat oepsjes. Zo had ik voor het eerst pudding-kruimelvlaai gebakken, maar had ik niet gezien dat ik ook melk nodig had voor het maken van de pudding, waardoor ik tijdens het bakken snel nógmaals naar de supermarkt moest. En ik had ook niet gezien dat de instructies van de banketbakkersroom iets anders waren wanneer je het wilde gebruiken om mee te bakken, en had ik het deeg voor de kruimeltopping te lang gekneed met inmiddels te warme boter, waardoor de kruimel- en puddinglagen min of meer van plek waren gewisseld in de oven.   Gelukkig bleek hij toch nog eetbaar en is hij helemaal op gegaan.

Verder viel ‘s ochtends de kan van mijn koffiezetapparaat in stukken op de grond. Argh! Richard is dus nog snel naar de Mediamarkt gesjeesd zodra die open was om een nieuwe te halen. Uiteraard heeft niemand van het bezoek die dag om koffie gevraagd.  

En dan was er nog de pad, die er op de een of andere manier in was geslaagd in mijn woonkamer te komen. Ik zag vanuit mijn ooghoeken iets bewegen en dacht eerst dat het een naar binnen gelopen boomblad was dat opwaaide, maar nee – het bleek een heus donkergroen springbeest!   En snel dat ‘ie was! Uiteindelijk wist ik ‘m onder de boekenkast uit te krijgen en heb ik de indringer met een bakje weer buiten kunnen zetten.  

Het werd gelukkig erg gezellig en ondanks de gebruikelijk beperkte opkomst, was ik weer enorm blij met mijn lieve vriendjes. Re-enacters en LARPers zijn dermate gewend om voor vertrek naar huis tenten op te ruimen, dat ze spontaan aanboden de partytent af te breken en ook hebben geholpen de rest van de zooi op te ruimen voordat ze gingen, zodat Richard en ik dat niet ‘s nachts nog met z’n tweetjes hoefden te doen. <3  Het was dus weer een geslaagd feestje, met traditiegetrouw véél te veel overgebleven eten.