Eens in de zoveel tijd is er geen ontkomen aan: de bijdrage aan een of andere festiviteit voor een collega.
Natuurlijk is het leuk voor de persoon in kwestie als hij of zij een zo persoonlijk mogelijke attentie krijgt. Maar de directe collega’s die het regelen, vergeten in hun enthousiasme vaak dat ze de niet-directe collega’s tot wanhoop drijven. Want verplicht iets persoonlijks doen, kopen of knutselen terwijl je niet zo veel te maken hebt met diegene, is echt heel moeilijk…
Toch ben ik dan niet iemand die zich er met een lullig ‘houdoe en bedankt’ vanaf wil maken. Dat is mijn eer te na. Mijn hersenen gaan in overdrive stand en proberen buiten het hokje te denken, zodat ik misschien niet 100% aan de opdracht voldoe, maar wel met iets origineels kom. Zo bakte ik al eens zeer last-minute koekjes voor een directeur, en knutselde ik een kaart van kantoorartikelen voor een secretaresse.
Ook ditmaal kwam de opdracht van datzelfde secretariaat als de laatste keer. Een van de secretaresses is binnenkort 40 jaar in dienst. De opdracht: “Neem een videoboodschap op van maximaal 5 seconden waarin je <collega> met steekwoorden of in een mooie volzin omschrijft, zoals jij haar ziet / ervaart. Je kunt gewoon je telefoon gebruiken en een selfie filmpje maken.”
Argh, argh argh…. Wat moet ik zeggen?? Plus: ik vind selfie-video’s onnoemelijk gênant!
Na een wanhopig oproepje op Facebook om hulp, ontving ik diverse hilarische, maar helaas weinig praktisch bruikbare suggesties. Dus moest ik toch zelf wat verzinnen.
Mijn hersenen sloegen aan het brainstormen en haalden de desastreuze kerstboodschap van de directeuren van onze dienst van afgelopen december naar boven. Die was zo tenenkrommend dat ‘ie zelfs het landelijke nieuws haalde. Hmm… als ik van tevoren al weet dat mijn videoboodschap lullig gaat zijn, kan ik dan niet beter er voor zorgen dat ‘ie bewust lullig is? Dan is het immers niet meer erg! En zo groeide het idee voor een parodie.
Gelukkig vond ik met slechts één zoekopdracht op Youtube exact hetzelfde achtergrondfilmpje als destijds in de kerstboodschap was gebruikt: een versierde kamer met knisperend haardvuurtje. Dankzij mijn smart-tv kon ik die vervolgens op mijn enorme scherm in de woonkamer laten verschijnen. En toen was het een kwestie van mijn digicam goed ervoor positioneren en op ‘record’ drukken.
Screenshot uit de originele video:
Screenshot uit mijn parodie:
(De tekst was gewoon: “Marian, je bent al 40 jaar top!!“)
Jammer genoeg kon ik de opzet niet beter matchen, want mijn tv was niet groot genoeg. Als ik de camera verder weg had gezet zodat ik meer in beeld was gekomen, eventueel met tafeltje ervoor, had je de randjes van het apparaat gezien. Maar ik vermoed dat dit ruim voldoende is om voor herkenning te zorgen.
Heb het videootje inmiddels opgestuurd naar degenen die alle inzendingen aan elkaar gaan monteren. Ben benieuwd naar de reacties…
Creatief genie!
Creatief! Ik vroeg me toen al af of dat ‘jullie’ directeuren waren en hoeveel gedoe er achter de schermen om was.