Middeleeuws Ter Apel was supergezellig!!

Dit evenement is erg populair onder re-enacters en het is wel duidelijk waarom. Het terrein rondom het klooster is super sfeervol, het is groots opgezet met allerlei soorten groepen, het is dé plek om oude bekenden weer te ontmoeten en er wordt goed voor je gezorgd: een fatsoenlijk toiletgebouw in plaats van dixies en je kunt zowel ontbijt als lunch (soep!) als avondeten gewoon afhalen.

Ik was er al eerder geweest met ‘t Vaerdich Volk, maar nu stond ik er met De Soete Inval. En ditmaal wel op het veld rondom het klooster, in plaats van het weiland verderop. Daar is het echt een middeleeuws dorpje, door alle re-enacters die heen en weer lopen en spulletjes halen bij de verschillende marktkraampjes, of komen eten en drinken in de taveerne.

Ons tentenkampje stond op een prima plek: onder de bomen, dus lekker in de schaduw, dichtbij alles wat er te doen was, maar net iets verder van het looppad af, zodat er niet continu allerlei bezoekers bij ons kwamen neuzen. Dat is leuk als je ambachten demonstreert, maar ons kampement is echt bedoeld om uit te rusten en te overnachten, want als we optreden staan we op willekeurige plekken op het terrein.

De Ridders van de IJssel hadden ons vooraf gevraagd om voorop te lopen in de optocht naar het slagveld en dat leek ons wel leuk. Ter plekke hoorden we dat Datura dat traditiegetrouw doet. Oei, we willen niemand voor de voeten lopen… Maar gelukkig vonden ze het helemaal prima als we dat deden.
Het was wel even wennen: hoe snel lopen ridders in harnas? Je kunt al lopend en spelend niet makkelijk inschatten of ze lekker door willen marcheren of dat ze het veel te warm hebben in al dat metaal om snel te kunnen lopen.

We hebben sowieso nog een hoop te leren. Zoals zorgen dat alle groepsleden ook om 11 uur ‘s avonds nog voldoende energie over hebben en de instrumenten niet te vochtig zijn geworden, om ook nog even in de taveerne te kunnen spelen.
We werden ook zeer last-minute gevraagd om de vuurshow ‘s avonds muzikaal te begeleiden, aangezien Datura’s optreden elders uit was gelopen, maar we hadden geen idee hoe dat programma in elkaar zat, er was iemand via een microfoon uitleg aan het geven, en onze doedelzakken zijn nou niet bepaald bedoeld voor achtergrondmuziek. Dus dat hebben we maar even overgeslagen. Wel hebben we de bezoekers onderweg naar de show van muzikaal entertainment voorzien. Dat was heel sfeervol, want de organisatie had allemaal fakkels langs het pad gezet en halverwege stonden wij dan de bezoekers de juiste richting op te lokken.

Ook superleuk was de traditionele gezamenlijke afsluiting, met alle muzikanten die op het festival rondlopen. Het is wel altijd improviseren. Hoe ging dat ene nummer ook alweer? En dat andere nummer kende ik wel, maar aangezien ik met mijn doedelzak achter de andere melodie-instrumenten moest lopen en voor de trommelaars, hoorde ik alleen maar gedreun van achter en had ik geen idee of ze bij deel A of deel B waren, en zomaar ergens inzetten leek me geen strak plan.

Voor een sfeerimpressie van die gezamenlijke afsluiting, zie onderstaand filmpje van Probo Games (kijk vanaf 3:20 als je geen zin heb om de hele video uit te zitten):

https://www.youtube.com/watch?v=OhuBu-q7Arg

Oh, ik heb ook nog een pretty gescoord: deze supermooie aquamanile!

Twee jaar geleden had ik al bij het standje van deze pottenbakker staan kwijlen, maar toen had ik me vermand. Maar nu mocht het van mezelf. Inmiddels heb ik namelijk al het spul en kleding die ik nodig heb voor een middeleeuws evenement, dus hoef ik nauwelijks meer iets aan te schaffen. En het is toch een beetje sip als je met lege handen thuiskomt? Hoewel deze aquamanile van iets eerder in de middeleeuwen is en niet noodzakelijk praktisch is voor in mijn kampement, staat hij ook gewoon mooi in huis.

Hopelijk mogen we volgend jaar weer komen, want ik heb me ontzettend goed geamuseerd!