Mijn vierjarige coupeuse-opleiding bestaat uit verschillende onderdelen. Voor de meeste deel-examens moet je voorgeschreven kledingstukken maken op de maten van een model, maar de eerste die je moet halen, het textielexamen, omvat zowel theorie als praktijk: je moet een hoop dingen weten over de manier waarop garens en stoffen gemaakt worden, en je moet stoffen leren herkennen, zodat je bijvoorbeeld weet of iets van katoen, viscose of polyester is gemaakt. Dat werd dus studeren en oefenen.

Afgelopen vrijdag had ik het textielexamen. Daarvoor moest ik naar Nunspeet. Het examen zou van 9.00 tot 11.00 uur zijn, en omdat we een half uur van tevoren aanwezig moesten zijn, moest ik behoorlijk vroeg op.

De dag begon voorspoedig. Nou ja, op het lokaliseren van de op de routebeschrijving genoteerde parkeerplaats na. Gearriveerd op de gemarkeerde lokatie trof ik enkel een park en een paaltje dat auto’s de doorgang blokkeerde.

Na mijn auto in een willekeurige wijk gestald te hebben en corona-proof het gebouw te hebben betreden, installeerden we ons in de examenzaal en begonnen we om 9 uur met de theorievragen. Een kwartier later was ik al klaar. En zocht ik, net als enkele mede-kandidaten, naar de stoffenstaaltjes.

Stoffenstaaltjes…?

Stoffenstaaltjes!! :-O

Wat bleek, na een kwartiertje interne paniek bij de examencommissie en wachten vanuit onze kant: de persoon die de taak had deze mee te nemen, was ze vergeten. Dus die lagen nog… in Zeeland. :-X

We werden weer naar buiten gebonjourd door de voorzitter van de examencommissie (die ook mijn juf is). De stoffen zouden pas om 11 uur beschikbaar zijn. Of we dan terug konden terugkomen? Zucht…

Gelukkig was het goed weer en waren de winkels in Nunspeet-centrum open. Daardoor kon ik naar de Appie om alvast lunch voor later op de dag te halen, want een hangry Lenny is geen goed presterende Lenny. (Ik overweeg overigens om de kosten van het shirtje dat ik aanschafte bij een kledingwinkel, te declareren bij de commissie, want het is hun schuld dat ik ongepland, uit verveling, geld heb uitgegeven… )

Anyway. Om 11 uur meldden we ons weer bij het gebouw. Om te horen dat het half 12 werd. We draaiden weer om.

Om half 12 waren er nog steeds geen stofjes gearriveerd. Of we nog tot 12 uur konden wachten…?

De stemming onder de examenkandidaten werd zienderogen slechter, maar uiteindelijk arriveerde de auto met stofjes en konden we er rond half één daadwerkelijk de schaar en de fik in zetten. Waar ik na zo’n 50 minuten ook wel weer klaar mee was. Dus ik heb voor dik een uur daadwerkelijk examen doen, maar liefst 5 uur in Nunspeet doorgebracht. :-S

Nou ja, de leden van de examencommissie zullen ook wel met de handen in het haar hebben gezeten. Vooral omdat die middag nog een tweede lichting kwam, van mensen die hun kledingstukken moesten laten beoordelen, waarvoor geen ruimte meer was omdat wij er nog zaten. (Mede-examenkandidaat toen ze hoorde wie mijn juf was: “Oh! Da’s euh… een pittige dame…” Yep. De manier waarop ze eerder die dag iedereen zonder uitleg het gebouw uit had gebonjourd, was zeer representatief voor haar manier van feedback geven op mijn tekeningen en werkstukken. XD)

Anyway, ik had gelukkig weinig anders gepland die dag dan mijn huis schoonmaken, dus voor mij was het niet echt een probleem. En het examen zelf ging me makkelijk af (Juf had me vooraf uiteraard goed gedrild). Gisteravond belde Juf dan ook op met de mededeling dat ik geslaagd ben! Op het cijfer moet ik wel nog even wachten, dat krijg ik komende donderdag op de laatste les voor de zomerstop.

One down, three to go…