Woei, wat een leuk weekend was dat!!

Net als vorig jaar deed ik zowel met Tweedledum & Tweedledee als met ‘t Vaerdich Volk mee aan het Gebroeders van Limburgfestival. Ideaal, want omdat Ernic ook nog met zijn andere groepjes moest optreden, konden wij niet de hele dag door samen muziek maken. En op die momenten kon ik in ons kamp gaan kaartweven. Sowieso is het veel leuker om te blijven eten en slapen op het terrein. Lekker weg in eigen stad!

We hadden weliswaar een flinke onweersbui van zaterdag op zondag, maar eerlijk gezegd had ik meer last van de loeiharde, zeer niet-middeleeuwse muziek die vanaf de Waalbrug naar boven opsteeg. Zelfs mijn oordopjes konden dat niet blokkeren.

Zondagochtend klaarde de lucht gelukkig snel op en omdat we ons kampement onder de bomen hadden opgeslagen, was de grond niet eens ontzettend modderig geworden. Het was zelfs voor het eerst volledig droog tijdens de Blijde Incomste! Oftewel: geen verkorte versie binnen in de kerk maar daadwerkelijk in stoet door de stad paraderen, en niet zoals vorig jaar met het einde in zicht, alsnog moeten vluchten voor een hoosbui…

Ik merk duidelijk dat ik ons repertoire beter beheers. Het lopen en spelen tegelijk kost me bijna geen moeite meer en ik ben ook heel veel stabieler geworden wat betreft tempo. Dat merkte ik ook tijdens onze officiële optredens in het park en in de Nicolaaskapel. Ik was niet eens heel zenuwachtig en de hoeveelheid gemaakte fouten was drastisch minder dan vorig jaar.

Wat een mooie plek is de Nicolaaskapel toch om te spelen! Ik hoop dat ik daar vaker mag optreden, want van die prachtige akoestiek word je vanzelf blij!

Onze optredens op zaterdag waren helaas niet zo druk bezocht. In de Nicolaaskapel speelden we op een onhandige tijd, want de meeste mensen waren al richting huis. Bovendien hadden ze een van de toegangswegen naar de kapel afgezet, waardoor er maar weinig mensen spontaan langs wandelden en we het echt moesten hebben van mensen die zich in het programma hadden verdiept.

Ook het podiumoptreden in het park zelf was niet zo’n succes. Het podium was namelijk de tribune waar ‘de adel’ kwam te zitten tijdens toernooien. Oftewel: een verhoging die omringd is door hekken! Logisch dat het dan lastig is om publiek te trekken, want niemand durft onder die hekken door te kruipen en zomaar op het toernooiveld te gaan staan. Da’s wel een verbeterpuntje voor volgend jaar.

Op zondag zijn we dan ook niet meer op dat podium gaan staan, maar hebben we een plekje bij de ingang van het park geclaimd om binnenkomende bezoekers muzikaal te verwelkomen. Dat werkte veel beter.

Het optreden van die dag in de kapel was wel weer heel goed bezocht. De kapel zat behoorlijk vol en het publiek was mega-enthousiast: er werd spontaan meegeklapt en kinderen begonnen te dansen op onze muziek. Superleuk!!

We hebben niet actief met onze cd’s geleurd, maar er toch nog 4 verkocht. En we werden tot tweemaal toe herkend als ‘dat groepje dat ook op Castlefest stond’.

Als extra bonus mochten we zondag nog spelen tijdens een lunch in het prachtige Waaggebouw. Alleen al van de sfeer van dat gebouw, gecombineerd met lange tafels waaraan mensen in middeleeuwse outfits zitten te eten, maakt het geweldig om dat muzikaal te mogen opluisteren. Helaas wel maar kort, want ons programma was zo vol dat we moesten rennen om overal op tijd te kunnen zijn, en ons optreden in het park overlapte zelfs deels met deze lunch. Hopelijk mogen we het volgend jaar ook weer doen.

Ook het kaartweven ging voorspoedig. Ik had weliswaar een eenvoudig patroontje, maar mijn nieuwe opspanmechanisme werkt duidelijk beter dan de vorige, en ik heb inmiddels ook een betere opspanmethode bedacht. Ook heb ik nu een heel mooi arsenaal aan demo-bandjes.

Aangezien onze marskraamster er dit evenement niet bij was, hadden we geen marktkraam en had ik mijn koopwaar zelf naast mijn tent uitgestald. Ook dat bleek een groot succes: mensen hadden nu een ‘legitieme’ reden om even voor mijn tent te blijven dralen, zodat ze de moed konden verzamelen om naar mij toe te komen en vragen te stellen. Stom, maar dat is toch hoe het blijkbaar werkt.

Bovendien heb ik niet alleen een set zijden kwastjes van €1,- verkocht, maar ook een zijden boekenlegger van €7,50 en een wollen band voor €20,-! Dat tikt lekker aan. Mental note: meer verkoopwaar van zijde maken. Zacht & glimmend verkoopt duidelijk goed.

Sowieso hebben we heel veel aanloop gehad in ons kampement. We hadden een supergoed plekje, waar precies een looproute doorheen voerde (met als bonus uitzicht op de ruïne). En de bezoekers waren oprecht geïnteresseerd in wat we daar allemaal aan het doen waren. Wat mij betreft staan we er volgend jaar dus weer, zowel met onze re-enactmentgroep als met het muziekduo!