Gisteravond startte mijn naaiopleiding. Ik heb namelijk, na een jaar of 15 bij een naaiclubje te hebben gezeten, besloten om bij dezelfde juf de officiële opleiding tot coupeuse (in fase 1: costumière) te gaan volgen! Ik merkte dat ik nauwelijks nog wat leerde in de gewone lessen qua naaivaardigheden. Mijn vragen gingen voornamelijk over de patroonfase, en als ik het patroon eenmaal had dan ging het daarna meestal wel goed. Dus nu ga ik in 4 jaar tijd leren patroontekenen, zodat ik straks geen basispatronen meer nodig heb, maar alles from scratch op maat kan ontwerpen!

Ik had bij inschrijving een lijstje meegekregen van alles wat ik nodig ging hebben aan materiaal. Dus zat ik gisteravond met een gloednieuw etui en mapje gevuld met gloednieuwe schoolspulletjes aan tafel met de andere leerlingen (op afstand en met een gereduceerd aantal, uiteraard). Het voelde wel een beetje alsof ik met mijn Schoolcampus-spulletjes aan de brugklas was begonnen. Alleen was mijn geodriehoek nu een paar slagen groter – en wist je dat er zoiets bestaat als een elektrische gum??

We begonnen gelijk te tekenen volgens het voorbeeld van de juf en ons lesboek. Alles gaat op éénvierde schaal, zodat het een beetje behapbaar blijft en je een klapper kunt aanleggen van je resultaten.

Aan het eind van de les had ik al mijn eerste patroontekening en knipklare versie voor een rok met split klaar! (Je moet het ook meteen op de juiste manier ‘op de stof leggen’.)

We zitten met een stuk of 8 leerlingen in een les, maar de verschillende niveaus zitten doorelkaar. Toen ik me opgaf was ik de enige die in september vanaf het begin zou beginnen, maar blijkbaar had zich daarna nog iemand opgegeven, dus zaten we nu met z’n tweeën naar de beginnersuitleg te luisteren. Op zich geen probleem, maar mijn lesgenootje had het niet zo snel door als ik en moest een paar keer haar tekeningen opnieuw doen. Ik mocht weliswaar alvast door met de vervolgtekeningen, maar ik denk dat het al met al toch wel een beetje de les ophoudt. De juf is terwijl wij een opdracht uitvoeren namelijk ook bezig met de andere groepjes, dus als ons groepje ook uit elkaar loopt, kan ze minder efficient instrueren. Ik moest een flink deel van de tijd wachten totdat ze weer tijd voor me had. Maar goed, ik zal wel even aankijken hoe het loopt.

Ik vermoed dat ik zelf meer moeite ga hebben met de praktische uitvoering dan met de theorie. Heel precies meten en op de millimeter nauwkeurig iets aftekenen, of lijmen zonder knoeien, is nooit mijn forte geweest. Terwijl dit allemaal heel nauw komt en door de juf wordt nagemeten. Een kleine afwijking op éénvierde schaal is immers ernstiger dan een kleine afwijking op werkelijke schaal – maar ook veel sneller gemaakt!
(Juf: “Lenny, wat is 23 cm gedeeld door 3?”
Ik: “Euh… net geen 8 cm.”
Juf: Kun je er dan voor zorgen dat je ‘net-geen-8-centimeters’ overal gelijk zijn?”)

Maar ik ga natuurlijk mijn best doen. Het eerste huiswerk is binnen, dus ik hoef me niet te vervelen!