Als Alice in Wonderland-fan ben ik al jaren lid van de Engelse en Amerikaanse Lewis Carroll Societies. In Nederland was er ooit ook een Lewis Carroll Genootschap, maar die heeft amper 10 jaar bestaan na de oprichting in 1976.
Hij is echter nooit officieel opgeheven en recentelijk heeft iemand (de oud-directeur van de Koninklijke Bibliotheek) besloten om, samen met de oorspronkelijke oprichter, de stichting uit zijn slaap te halen. Hij stuurde mij een mailtje met de vraag of ik interesse had om naar de oprichtingsbijeenkomst te komen. Uiteraard!
De afgelopen maanden zijn ze druk bezig geweest met het peilen van animo, en uiteraard heb ik ook diverse mensen naar hun kersverse website gestuurd om zich aan te melden.
Gelukkig was er voldoende interesse, dus vanmiddag vond de oprichtingsbijeenkomst plaats in het Literatuurhuis in Utrecht. Ongeveer 30 mensen waren komen opdraven. Eerst was er een drietal lezingen en daarna werd er gesproken over de vorm waarin de organisatie moest worden gegoten, zoals de hoogte van de bijdrage en het communicatieplan.
Zonder respectloos te willen zijn: het bleek wel een ontzettend ouwelullenclubje! XD Er waren een hoop mensen op leeftijd en er waren maar twee mensen aanwezig die jonger leken dan ik, waarvan eentje een gastspreker was… Maar dat was wel te verwachten natuurlijk.
Toen er gesproken werd over het versturen van een halfjaarlijkse nieuwsbrief, werd benadrukt dat deze ook op papier moest worden verspreid, omdat veel mensen dat wel waarderen. Toen we tijdens het bespreken van de communicatie-opties het over een Facebookpagina hadden, haakten diverse personen af. En toen we het hadden over de datum van de bijeenkomst en ik opmerkte dat full-time werkende mensen het wellicht moeilijk zullen vinden om op een vrijdagmiddag te verzamelen, draaide een gepensioneerde dame zich om en zei: “Oh ja, die mensen heb je natuurlijk ook!” 
Ach ja, op doedelzak- en middeleeuwse muziekworkshops ben ik ook vaak een van de jongere, dus ik ben het inmiddels wel gewend. 
Het was in ieder geval erg leuk om Henri, degene met wie ik samen aan het Alice in a World of Wonderlands-project heb gewerkt, eindelijk eens face-to-face te ontmoeten.
Uiteraard kon ik het tijdens het bespreken van de organisatievorm niet laten om mijn mond open te trekken voor wat adviezen. En toen er werd verteld dat ze een bedrijfje betalen om de website voor hen bij te houden, heb ik aangeboden het technische beheer van de website op me te nemen om kosten te besparen. Maar hee, ik heb me in ieder geval nog niet aangemeld als secretaris, die ze ook nog zoeken… 
(Blijkbaar heb ik me genoeg geprofileerd, want bij vertrek sprak een beeldend kunstenaar mij aan, die me zijn catalogus met Alice-geïnspireerde kunst en visitekaartje in de hand drukte. Waarschijnlijk hoopt hij dat ik er aandacht aan besteed op mijn website. )
Ik hoop dat het Genootschap een succes wordt en dat ik nu ook in Nederland makkelijk in contact kan komen met mede-Alicefans!