Gisteravond kwam Has bij me op bezoek. Ik ken Has al jaren, maar had hem ook al jaren niet meer gezien. We leerden elkaar namelijk kennen op het symposium van het Lewis Carroll Genootschap, maar daar gaat hij inmiddels niet meer naartoe.

De afgelopen tijd heeft hij zijn boekenkast flink uitgemest (800 exemplaren minder!   ) en hij wilde onder andere wat boeken over Lewis Carroll / Alice in Wonderland kwijt. Of ik ze wellicht wilde hebben? Hij vond het gezellig om ze zelf langs te komen brengen, ook al woont hij in Utrecht, want: gepensioneerd en dus alle tijd.    Natuurlijk was hij welkom! En zijn boeken ook!  

Dus hebben we gisteravond dik 3 uur zitten bijkletsen en nerden over onder andere Victoriaanse kleding. Hij verzamelt namelijk onder meer ‘cartes de visite’ van Victoriaanse kinderen en ziet dus ook heel veel outfits uit die periode langskomen. Dus kreeg ik te horen hoe ik mijn Alice-jurkje verder kon verbeteren en discussieerden we over of de outfit die ik als voorbeeld voor mijn Victoriaanse zomerjurk had gekozen, wel écht uit 1864 kwam of wellicht van vroeger was, gezien de ‘pagoda’-mouwen die eraan zitten.    Mooi hoe goed wij klikken, dat merkte ik al de eerste keren dat ik hem zag.

Verder ben ik schandalig verwend. Niet alleen kreeg ik deze hele stapel boeken (inclusief een groot werk met alle (terug te vinden) foto’s die Lewis Carroll maakte en een luxe exemplaar van de Alice-verhalen), ook had hij een Alice in Wonderland-theeblikje voor me meegenomen en, omdat hij geen ‘eat me’-koekjes kon vinden om erin te stoppen, er een doosje bonbons bij gedaan. <3

Als extra bonus kreeg ik een digitale versie van zijn verzameling cartes de visite ter inzage, nadat ik had gezworden deze niet met anderen of op het internet te delen. Ik ben de eerste die ernaar mag kijken en voel me enorm vereerd!

Hij zei er specifiek bij dat het ook prima is als ik boeken wil doorgeven als ik ze zelf niet wil houden, aangezien ik vast wel mensen ken die er ook blij van worden. Inderdaad had ik enkele exemplaren zelf ook al in mijn kast staan, en in sommige andere heb ik niet specifiek interesse, dus nu ben ik op zoek naar andere liefhebbers. Helaas is het symposium van het Genootschap nét vorige week geweest, anders had ik ze gelijk mee kunnen nemen. Maar ja. Dus: ga je kwijlen bij het zien van een of meer van onderstaande boeken, geef me dan een seintje en dan gaan we regelen dat het jouw kant op komt! (Kostenloos, tenzij je ze verzonden wil hebben.) Met dank aan Has! <3

Ik ben gek op gargoiles en plant-achtige wezentjes. Toen ik een replica van Audrey II, de vleesetende plant uit de film Little Shop of Horrors tegenkwam in TheCreatureCloset op Etsy, begon ik dan ook gelijk te kwijlen. Die moest ik hebben!

Helaas kost dit soort handwerk een hoop geld. Ik ben bereid dat ervoor te betalen, want ik weet hoeveel werk (en liefde) er in zo’n handgemaakt object gaat zitten. Wat me wel doet twijfelen, zijn de hoge verzendkosten en de belastingen. Verzendkosten vanuit de VS naar Nederland zijn om onduidelijke redenen vele male hoger dan verzendkosten van Nederland naar de VS. En de douane mept er vervolgens ook nog een lekkere importbelasting bovenop. Niet alleen op het aankoopbedrag, maar je mag ook nog eens belasting betalen over de verzendkosten. En belasting over de btw op het aangekochte product en de btw op de verzendkosten. Zó gruwelijk krom en oneerlijk! Ik snap dat je je binnenlandse markt wil beschermen, maar ten eerste: dit soort dingen zijn domweg niet in Nederland te krijgen dus ik ben gedwongen het over de grens te halen, en ten tweede moet je geen belasting gaan heffen over verzendkosten en op dingen waar al belasting over is betaald.  

In eerste instantie had ik het product dus aan me voorbij laten gaan, maar een tijd later kwam ik het weer tegen en kon ik het toch niet laten…

Na wat wachten op de fabricatie en levertijd, is Audrey II eindelijk gearriveerd! Daar is ze dan:

Wat staat ze mooi tussen de anderen op de vensterbank, hè? Ze is in goed gezelschap bij de levende mandragora uit Harry Potter en de Bowtruckle uit Fantastic Beasts! ^_^

Achteraf gezien had ik natuurlijk diverse dingen anders gedaan rondom mijn nieuwe keuken, en had ik gewild dat mensen mij vooraf bepaalde dingen had verteld zodat ik het niet allemaal zelf had moeten uitzoeken. Voor wie na mij komt: hierbij wat inzichten die ik heb opgedaan en andere tips!

Het uitzoeken van een nieuwe keuken

Als je naar zo’n keukenshowroom gaat, bedenk dan dat heel veel keukenelementen variabel zijn. Zoek niet naar een opstelling met details die je mooi vindt, maar bepaal vooral welke vorm frontjes je wil hebben. En kijk in wat voor maten de kastjes leverbaar zijn en of dat past met de door jou geplande indeling. Details zoals greepjes, kleuren en aanrechtblad zijn vaak vervangbaar of los te bestellen, dus je moet pas in tweede instantie kijken of de keukenboer de varianten die je daarvan wil hebben, in het assortiment heeft.

Dingen inbouwen in je aanrechtblad

Ik wilde zo min mogelijk randjes om schoon te maken, dus zowel een spoelbak als kookplaat die in het aanrecht zouden vallen in plaats van een opstaand randje hadden. Om de juiste spoelbak en kookplaat daarvoor te kunnen uitzoeken, moet je wel wat terminologtie kennen: je hebt namelijk opbouw, vlakbouw en onderbouw. Opbouw betekent logischerwijs dat de boel op je aanrecht ligt en dus een randje produceert. Bij vlakbouw en onderbouw heb je allebei geen randje. Bij vlakbouw ligt de bovenkant van je spoelbak gelijk met het aanrechtblad, bij onderbouw wordt die (duh) onder tegen het aanrechtblad gemonteerd waardoor je de zijkant van je aanrechtblad ziet.

Maar je moet niet alleen kijken of je kookplaat en spoelbak geschikt zijn voor vlakbouw of onderbouw, maar ook of het soort aanrechtblad dat je kiest dat mogelijk maakt. Ik had dus een inductiekookplaat gekocht die geschikt zou moeten zijn voor vlakbouw, maar wat mij niet was verteld, is dat vlakbouw van inductiekookplaten niet kan bij een kunststof (HPL) aanrechtblad. Dat moet namelijk gekit worden bij montage en die kitlaag kan gaan kieren doordat de inductiekookplaat warm wordt en wat uitzet. En daardoor kan er water in komen en dat trekt de zijkant van het uitgezaagde gat in het aanrechtblad (waar hout ipv een kunststoflaagje zit) niet.

Spoelbakken kunnen wel vlak worden ingebouwd in kunststof aanrechtbladen, omdat het monteren daarvan in de fabriek gebeurt en dan geven ze er garantie op dat dat goed gebeurt. Kookplaten worden doorgaans door de keukenbouwer gemonteerd en de leverancier van het aanrechtblad wil daar geen garantie op geven.

Oftewel: vlak inbouwen van een kookplaat in een kunststof aanrechtblad is praktisch gewoon mogelijk, maar brengt een risico met zich mee. En eerlijk gezegd lijkt mij dat risico erg klein en had ik achteraf gezien er wellicht op moeten aandringen dat de keukenbouwer het ding toch gewoon vlak in had gebouwd (en eventueel eerst een soort beschermende laag had aangebracht in de opening), maar goed.

Apparaten kopen

Ik woon in de buurt van de Duitse grens, dus wellicht is deze tip (die ik van een collega kreeg) niet voor iedereen, maar: als je zelf apparatuur koopt in plaats van via je keukenbouwer (omdat dat goedkoper is of omdat die niet de gewenste variant kan leveren), kijk dan eerst even op Duitse webshops of in fysieke Duitse winkels. Vaak is apparatuur in Duitsland goedkoper dan in Nederland en dit kan je honderden euro’s schelen!
Let op: veel webshops leveren niet in Nederland of berekenen daar veel geld voor. Kijk dus niet alleen naar de verkoopprijs maar ook naar de bezorgkosten. Of vraag een vriend/familie/collega die in het land woont of je diens adres als afleveradres mag gebruiken. (Denk er ook aan dat diegene dan thuis moet zijn bij levering, want een keukenapparaat komt doorgaans niet via de gewone pakketpost maar op een pallet. Bovendien staan ze er in Duitsland op dat de vermelde naam van de ontvanger overeenkomt met degene die er woont, dus zorg dat de naam van de ontvanger ook bij het leveradres wordt vermeld.)

Bestel je een nieuwe koelkast, wees dan niet verbaasd als hij iets méér geluid maakt dan je oude koelkast. Blijkbaar komt dat doordat er (verplicht) nieuwe, duurzamere technieken gebruikt worden voor het koelcircuit en dat zorgt voor meer/andere geluiden. Let sowieso bij het bestellen van apparaten (zeker bij de afzuigkap) op het aantal decibel dat erbij wordt vermeld.

Wat betreft die afzuigkap: de keuze tussen recirculatie en afzuiging naar buiten vond ik een erg moeilijke. Afzuiging naar buiten produceert minder geluid en garandeert dat alle schadelijke stoffen en etensluchtjes niet in huis blijven hangen, maar recirculatie is weer duurzamer, omdat je in de winter je duurverwarmde lucht niet het huis uit blaast, en er ook geen gat in je muur zit waardoor koude lucht je huis in komt. Ik heb uiteindelijk gekozen voor recirculatie, maar wel met extra maatregelen: ik wilde niet alleen een koolstoffilter tegen de etensluchtjes, maar ook een fijnstoffilter tegen de schadelijke stoffen. En ik had geen zin om die koolstoffilters iedere drie maanden te vervangen. Dus heb ik in plaats van koolstoffilters een plasmafilter in de afzuigkap geplaatst. Een plasmafilter is behoorlijk aan de prijs, maar op de lange termijn goedkoper dan steeds nieuwe filters moeten kopen én minder gedoe.
Mijn ervaring tot nu toe (nog niet zo heel lang) is dat hij prima de etensluchtjes uit mijn keuken haalt – mijn huis ruikt zelfs veel minder naar eten dan toen ik nog mijn oude afzuigkap met afzuiging naar buiten had. Alleen: het ding maakt ontíéglijk veel kabaal! Mijn afzuigkap produceert zonder filter zo’n 61dB (op stand 3 van 4) maar met filter zo’n 68 dB (wanneer ik hem in de schacht plaats) tot 71db (als hij boven de schacht uitsteekt – wat ik alleen als experiment deed, want eigenlijk hoort daar dan nog zo’n schachtverlengstuk omheen)! Aangezien het een logaritmische schaal is, betekent dat dat het ding ongeveer 2x zo veel lawaai maakt mét filter! 61 Decibel vind ik een acceptabel geluidsniveau, 70 is irritant en zorgt ervoor dat ik de deurbel of het piepje van de oven niet meer hoor.
Ik heb inmiddels contact met de leverancier opgenomen om te kijken of dit normaal is of dat er nog iets aan gedaan kan worden.

Denk ook na over de keuze voor een combi-oven versus aparte oven en magnetron. Om ruimte te besparen wilde ik graag een combi-oven (geen combi-magnetron, dat is wat anders!). Ik wist dat dat soms onhandig zou zijn wanneer ik zowel iets in de oven als in de magnetron zou willen zetten, maar dacht dat ik dat een acceptabele concessie vond. Achteraf gezien gebruikte ik die apparaten toch vaker tegelijkertijd dan ik dacht. En waar ik helemaal niet over na had gedacht, is dat je de magnetronfunctie niet gelijk na de ovenfunctie kunt gebruiken. Het apparaat is dan natuurlijk nog loeiheet en dat trekt een kunststof magnetronbakje niet. Dus je zult glazen of keramieken bakjes moeten gebruiken. Maar sowieso is het niet altijd wenselijk om te magnetronnen etenswaar ineens in een heel hete ruimte te plaatsen.

Structuurverf aanbrengen

Ook een deel van mijn woonkamermuur moest opnieuw gestuct worden, omdat ik de doorgang naar de keuken had laten aanpassen. In mijn woonkamer heb ik een subtiel structuurtje op de muur zitten (aangebracht door de vorige bewoners), dus na het stucen wilde ik die muur met structuurverf behandelen om hem niet te laten afwijken van de rest.

Wat blijkt: structuurverf is DE HEL. Doe het niet als het niet echt nodig is!  

Het spul is best wel lastig aan te brengen: je moet de korreltjes in de verf gelijkmatig verspreiden over de muur, maar het hoopt zich al snel op op de plek waar je begint. En je moet snel zijn, want het droogt heel gauw op. Op internet circuleren verschillende tips, maar mijn ervaring is dat het beter werkt om steeds vierkantjes van ongeveer 1 bij 1 meter te schilderen (in horizontale banen en dan in verticale banen er weer overheen) dan om steeds een of twee lange banen van plafond naar vloer te maken. En gebruik een blokkwast in plaats van een roller, want daarmee heb je meer beheersing over de dikte waarmee je de korrels uitsmeert (en die heb je sowieso nodig voor randjes).

Na het verven van een vierkantje (of banen, als je eigenwijs bent) met de kwast (of roller, als je eigenwijs bent), moet je er gelijk met een structuurroller overheen. Die heb je in verschillende maten: fijn, semi-fijn en grof. Probeer ergens een voorbeeld te vinden van hoe de structuurverf uitpakt na gebruik van zo’n roller, want ik vond het niet in te schatten wat het verschil ging zijn tussen semi-fijn en fijn (uiteindelijk heb ik de fijnste genomen en dat vond ik nog steeds best heftig – over mijn oudere muren zitten al meerdere lagen verf, wat het structuureffect iets teniet doet). Houd er rekening mee dat de verf gaat spatten als je er met een structuurroller overheen gaat: het zit daarna dus ook op je gezicht en in je haar, en je moet grotere stukken vloer afdekken dan je wellicht denkt.

Planning en volgorde

Planning is waar ik goed in ben! Geduldig ben ik helaas iets minder, dus het is toch af en toe fout gegaan. En natuurlijk gebeuren er altijd onverwachte dingen.

Schilderen is iets dat je pas redelijk op het laatst kunt doen, want stucwerk moet drogen. Als het er centimeters dik op zit, zoals bij mij, reken er dan op dat het best 2 tot 4 weken kan duren voordat het stucwerk genoeg gedroogd is voordat je aan de slag kunt! Dat is een ding, want de tegelzetter wil ook aan het werk maar ook die zal moeten wachten totdat de boel droog is. En de keukenbouwer komt waarschijnlijk eerder dan die tijd je kastjes en planken plaatsen, maar idealiter heb je zo min mogelijk dingen in de ruimte staan, want dat verft nou eenmaal makkelijker. Ik wilde daarom ook geschilderd hebben vóórdat de radiator terug aan de muur werd geplaatst, want anders kom je er nooit meer achter. Dat zijn dus dingen die je in de planning met je aannemer en keukenbouwer moet afstemmen en soms moet je accepteren dat je om dingen heen moet schilderen.

Bedenk ook dat stucwerk niet gelijk geschilderd kan worden: je moet eerst voorstrijken om te voorkomen dat de muur al je verf gelijk opzuigt. Het kost je dus een extra ronde schilderen, maar voorstrijk is gelukkig wel binnen een paar uur al droog en dus overschilderbaar.

Verder heb ik alvast wat plankjes laten ophangen voordat de radiator weer terug was geplaatst en daardoor heb ik niet goed kunnen inschatten waar de plankjes moesten komen, waardoor ze achteraf niet met gelijke afstand tussen de radiator en de kast aan de andere kant bleken te hangen. Houd je in indien mogelijk, ook al wil je alles zo snel mogelijk af hebben. Zo wilde de keukenmaker ook alvast de verlichting tegen de onderkant van de bovenkastjes schroeven, maar heb ik aangegeven dat hij moest wachten totdat de tegels waren gezet, zodat we zeker wisten dat de verlichting strak tegen de tegels zou komen. Het betekende dik een week naar losbungelende lampjes kijken, maar dat moet je over hebben voor een mooi eindresultaat.

Houd bij het bepalen van de hoogte waarop de bovenkastjes moeten komen te hangen niet alleen rekening met je eigen lengte, maar ook met de hoogte van je tegels. En meet de tegels na! Die van mij waren volgens de doos 13×13 cm waardoor er precies 4 hele tegels boven elkaar zouden kunnen voordat de bovenkastjes waren bereikt, maar in praktijk waren ze 12,7×12,7 cm en dus bleek er dik een centimeter ruimte over te blijven tussen de bovenste tegel en de onderkant van de bovenkastjes! Gelukkig konden de bovenkastjes nog iets naar beneden gesteld worden, maar voor hetzelfde geld had ik daar een enorme kitrand moeten aanbrengen, of een rij halve tegels aan de bovenkant en een rij iets-meer-dan-halve-tegels aan de onderkant moeten laten plaatsen in plaats van enkel hele tegels te gebruiken.

Blijf erbij!

Dit was geen les voor mij en heb ik dus ook gewoon gedaan, maar ik vind het belangrijk genoeg om toch mee te geven: wees aanwezig wanneer ze in je huis bezig zijn! Ja, het is lawaaiierig en privacyloos, maar als je niet makkelijk bereikbaar bent bij vragen of problemen, nemen ze zelf een beslissing en die is doorgaans anders dan de beslissing die je zelf zou hebben genomen. Of ze zijn zich in het geheel niet bewust dat jij ergens een mening over hebt, tenzij je het meldt.

Vooraf heb ik een 3D-schets van mijn keuken gemaakt met alle afmetingen, locaties van stopcontacten etc. erbij en die heb ik uitgeprint aan de aannemer overhandigd als referentie materiaal. Maar je kunt niet alles vooraf inschatten of bepalen.

Sowieso begon ik de dag altijd met even doorspreken wat de plannen waren voor die dag, en eindigde ik de dag met bekijken wat er daadwerkelijk was gerealiseerd. Maar ga er niet vanuit dat je tussendoor geroepen wordt als er iets is: ik liep ook meermaals per dag even langs en op de een of andere manier was er dan altijd wel een vraag over iets – als ik niet langs was gelopen dan hadden ze soms ook gewoon maar wat gedaan vermoed ik.

Hoe hoog je afzuigkap moet komen om makkelijk bij de bediening te kunnen, is bijvoorbeeld iets dat je het beste kunt bepalen op het moment dat die daadwerkelijk wordt opgehangen.

Ook was ik daardoor nog nét op tijd om te signaleren dat een nageleverd hoekstukje (want: de eerste was een verkeerde maat), een iets andere kleurtint bleek te hebben dan de rest van de kastjes, waardoor het zojuist gelijmde stuk er nog af getrokken kon worden voordat het muurvast zat (en voor de tweede keer nageleverd moest worden… zucht).

En ik kon zo voorkomen dat de aannemer een of ander lelijk rvs-hoekprofiel ter afwerking op de zijkant van mijn mooie groene tegeltjes plaatste. Hoezo afwerking – de tegels hadden van zichzelf toch al een mooie groene zijkant?! Ik had zó mijn best gedaan om rvs uit mijn keuken te houden, hadden zij er toch nog bijna iets van in mijn keuken verwerkt!

Afgelopen periode ben ik verder meermaals bevestigd in het feit dat ik niet moet luisteren naar anderen, maar gewoon moet doen wat ik wil.

Zo heb ik bijvoorbeeld een mening over details zoals de kleur van de voegen. Ik liet ze me daarom de verschillende opties tonen.
Tegelzettter: “Weet je zeker dat je donkergrijs wil? De meeste mensen kiezen voor deze zilvergrijze tint!”
Ik: “Ik ben niet zoals de meeste mensen.”
Tegelzetter: “Euh, ja, dat klopt…”

En ik heb ook voet bij stuk gehouden toen de hiervoor beschreven afstand tussen wandtegels en bovenkastjes duidelijk werd. De tegelzetter stelde na een telefoontje met de keukenbouwer voor om met halve tegels te gaan werken omdat de bovenkastjes waarschijnlijk niet verhangen konden worden, en als dat al zou kunnen, het waarschijnlijk maar enkele millimeters ging schelen in plaats van de vereiste dikke centimeter. Maar ik heb die oplossing geweigerd omdat ik die écht niet mooi vond. De keukenmaker is uiteindelijk weer langsgekomen om te kijken wat hij nog kon schuiven, zonder garanties. Maar wis en waarachtig: het is hem tóch gelukt om de kastjes precies de vereiste afstand te laten zakken. Ha, zie je wel! Eerst gewoon proberen, dan pas alternatieven accepteren.  

Succes aan iedereen die ook aan een keukenverbouwing begint! Hou vol, want het is het waard.  

Vorige week maandag is mijn kookplaat gefixt (de Miele-monteur heeft hem helemaal uit elkaar gehaald en een software update gedaan, conclusie: waarschijnlijk ergens een los stekkertje…) en is het gapende gat tussen aanrechtblad en muur opgevuld door de aannemer, dinsdag is de keukenbouwer langsgekomen voor de laatste dingetjes, woensdag zijn de wandtegels gezet, donderdag heeft de aannemer de laatste klusjes gedaan, vrijdag heeft de aannemer écht de laatste klusjes gedaan, en de hele afgelopen week ben ik ‘s avonds bezig geweest met kitten, schilderen, schoonmaken en inrichten. Op zaterdag heb ik nog wat nieuwe spulletjes geshopt, zoals pannenlappen die hopelijk heel blijven nu ik niet meer op gas kook. Het enige dat nu nog moet is het monteren van twee nog niet geleverde raampjes voor om de stopcontacten, maar verder…. is mijn nieuwe keuken KLAAR!!!! \o/

En wat een plaatje is het geworden! Helemaal de stijl die ik wilde. <3

Ter vergelijking: hier vind je wat foto’s van de oude keuken

De officiële tour :

Stukjes keuken:

Deze keuken is dus op maat voor mij gemaakt door een keukenbouwer. Ik ben wel langs enkele standaard keukenboeren geweest ter oriëntatie, maar die begonnen gelijk mijn ontwerp om te gooien omdat de kastjes dan net niet pasten of omdat ze iets niet precies hadden zoals ik het wilde. :-S Nu zijn de breedte en hoogte van kastjes zo gekozen dat ik optimaal gebruikmaak van de beschikbare ruimte.

Ook kan zo’n keukenbouwer details op maat maken, zoals een extra plank in het gootsteenkastje die precies zo wordt uitgezaagd dat die om alle uitstekende buizen enzo heen past. De schappen boven het aanrecht zijn pas op maat gemaakt toen de afzuigkap al tegen de muur hing, zodat ik beter zicht had op hoe ik ze precies wilde laten uitkomen. Ik heb een vensterbankje laten maken in hetzelfde materiaal als het aanrechtblad en de schappen, en ook die houten balkjes voor mijn voorraadpotjes zijn natuurlijk maatwerk.

Het merendeel van de apparatuur heb ik zelf mogen inslaan, omdat die niet te bestellen was via de keukenbouwer, en ook daar is wat aan getweaked. Deze afzuigkap (de enige die ik kon vinden die ik mooi vond!) werkt op recirculatie, maar ik wilde niet alleen een koolstof- maar ook fijnstoffilter erin hebben en had bovendien geen zin om iedere zoveel maanden de filters te vervangen, dus ik heb er een plasmafilter in geplaatst. De zwarte gootsteen had oorspronkelijk een rvs/chroomkleurig zeefje, maar dat vond ik stom staan, dus heb ik een los zeefje besteld dat eigenlijk bij een andere gootsteen van hetzelfde merk hoorde en die erin laten zetten.  

Nog wat detailfoto’s en video’s:

Die vuilnisbakken hebben me de meeste hoofdbrekens gekost. Ik wilde geen losse bakken meer in het zicht hebben staan, maar de commercieel verkrijgbare inbouwprullenbakken zijn me allemaal veel te klein. Dan ben je de hele tijd kleine volle zakjes aan het overhevelen naar de grote bak, die dan toch ook weer ergens moet staan. Ik wilde gewoon twee vuilnisbakken die het formaat waren van de vuilniszakken die we verplicht van onze gemeente moeten gebruiken voor rest- en plastic+-afval! Maar kant-en-klaar verkrijgbare vuilnisbakken van dat formaat pasten weer niet naast elkaar in de beschikbare lade-ruimte. Zucht.

Uiteindelijk heb ik de keukenbouwer gevraagd om een grote lade te maken die zowel met een handgreep als met een druk tegen het paneel aan geopend kan worden (handig als je je handen vol hebt met afval, of als je handen vies zijn door het afval), met daarin twee houten bakken precies volgens de maten die ik had doorgegeven, zodat deze zowel de juiste inhoudsmaat hadden voor de Nijmeegse zakken, als de juiste breedte-diepteverhouding om naast elkaar in de lade te passen. De concessie die ik heb moeten doen, is dat er niet ook nog een klein GFT-bakje bij kon, noch een bak voor oud papier, maar hier zou ik al een heel eind mee geholpen zijn. Het was even afwachten hoe mijn plan uit zou pakken, maar het blijkt gelukkig heel goed te werken!

Nog een ander handigheidje is de kraan met uitrekbare spuitmond. Initieel dacht ik dat dat een luxe was, maar gezien het veel grotere formaat van mijn nieuwe gootsteen (zodat er nu ook grote pannen en de kattenbak helemaal in passen), is het bijna een noodzaak, want je blijft het ding schoonspoelen…

Natuurlijk heb ik toch enkele concessies moeten doen aan mijn oorspronkelijke ontwerp. Zo was het de bedoeling dat ook aan de linkerkant van de afzuigkap een derde plankje kwam, voor de symmetrie. Maar gezien de positie van de afzuigkap kwam dat allemaal niet lekker uit.

En er zijn wat dingen waar ik niet zo blij mee ben, maar waar ik te laat achter kwam. Zoals de positie van de houten balkjes. Ik had moeten zeggen dat ze die pas moesten ophangen nadat de radiator terug was geplaatst. Dat had ik ook gezegd over de onderkastverlichting: eerst tegels plaatsen, dan die dingen pas monteren, zodat je zeker weet dat ze op de juiste positie zitten in plaats van ‘ongeveer’. Maar de balkjes heb ik wel gelijk op laten hangen omdat ik dacht dat ik wel wist tot waar de radiator zou komen. Nu blijkt veel meer ruimte tussen de radiator en de balkjes te zitten dan tussen de balkjes en de inbouwkast, wat erg asymmetrisch oogt. Jammer. Ik weet niet of het een goed idee is om nieuwe gaten in de muur te boren en de oude op te vullen, maar grote kans dat ik het wel ga proberen.

En dan is er de overgang van de woonkamervloer naar de keukenvloer. De tegels zijn iets minder hoog dan de houten planken en bovendien is de muur langer geworden dan eerst het geval was, waardoor de houten plinten niet meer pasten. Daar had ik geen extra exemplaren meer van liggen. Van de vloerplanken wel en bij nader inzien had ik wellicht beter de tegel kunnen weglaten en daar een nieuw stuk plank aan kunnen koppelen (dat waarschijnlijk wel weer wat kleurverschil had gehad). En dan een compleet nieuwe plint aanschaffen ofzo. Maar die vloertegel was al gelegd voordat ik me dit realiseerde en nu zit ik hier aan vast vrees ik. Wellicht kan ik nog een overloopstukje van hout knutselen om de overgang van houten plint naar tegelplint iets subtieler te maken, maar ik vrees dat het hoe dan ook blijft opvallen.

En hoewel de inductiekookplaat veel makkelijker schoon te maken is dan het gasfornuis dankzij het gebrek aan allerlei opstaande randjes, blijf je er wel over vegen omdat je ieder stofje ziet liggen op zo’n glimmend zwart oppervlak. Hetzelfde geldt voor de zwarte kraan en spoelbak, hoewel die matzwart zijn.

Maar los van die dingetjes ben ik enorm blij met mijn nieuwe keuken!! ^_^ Het is echt een Lenny-keuken geworden… veel knusse voorraadpotten in het zicht, met hout, groen en gebroken wit in plaats van fel wit, grijs of glimmend zwart, en niet te veel strakke rechte hoeken dankzij de paneeldeurtjes, glooiende afzuigkap en greepjes met rondingen. En de oplettende kijker zal zien dat er zo goed als NERGENS rvs/chroom in mijn keuken te vinden is! En uiteraard is alles zo optimaal en efficiënt mogelijk ingedeeld.  

Het was een behoorlijk project, met lange voorbereidingstijd en 5 weken daadwerkelijke verbouwing, maar het resultaat mag er zijn. En ook al ging er uiteraard vanalles mis, het is me al met al heel erg meegevallen, waardoor de stress beperkt is gebleven. Vooral dankzij de betrouwbare keukenbouwer en aannemer, die superflexibel en meegaand waren en me vanaf het begin af aan het gevoel gaven dat ze het wel op gingen lossen. Het kan dus wel!!

Diverse dingen rondom de apparatuur in mijn nieuwe keuken zijn een beetje om te huilen. Je hoopt toch dat je er op vooruit gaat als je 23 jaar oud spul vervangt, maar op het moment ben ik vooral gefrustreerd.

Ik heb bewust bijna alle apparaten van de merken Siemens, Bosch of Miele gekocht, omdat dat behoorlijke kwaliteit zou moeten zijn. Alleen de afzuigkap is van een wat discutabeler merk omdat dat de enige was die ik mooi vond, en de koelvriescombinatie is van Samsung omdat die de enige hadden met de gewenste features én een acceptabel energielabel. Maar die kwaliteit valt me bar tegen.

De koelkast maakt meer geluid dan mijn vorige van 23 jaar oud en het diepvriesgedeelte blijkt echt enórm klein. Ik wist al dat ik in ruimte achteruit zou gaan, want ik was natuurlijk verwend met een losse vrieskast met 3,5 lades, maar de nieuwe blijkt nog veel kleiner dan op de plaatjes leek. Ze hebben tactisch verhuld dat de onderste van de twee lades ook maar een halve la is en nu heb ik niet genoeg ruimte om naast mijn kliekjes ook nog 2 broden erin te stoppen zoals ik altijd doe (want in mijn eentje krijg ik een heel brood niet op voordat het oud is). :-/

De deur van de vaatwasser voelt ‘flimsy’ aan als ik hem open en dicht doe, net als het plaatje met tiptoetsen. Die gaan vast niet heel lang mee. Mijn vorige was óók een Siemens en leek er behoorlijk op, maar blijkbaar is ook dat merk bezig met achteruit gaan in kwaliteit. Bovendien blijken de opklaprekjes voor de borden te dicht op de zijkanten van de lade gepositioneerd te zijn, waardoor mijn grote dinerborden er niet gecentreerd in gezet kunnen worden. Oftewel: iedere keer als ik de lade opentrek, rollen de borden weg. :-/

De oven van Bosch werkt op zich goed, maar het touchscreen voor de bediening maakt het heel moeilijk om magnetrontijden op de minuut nauwkeurig te kiezen. Je springt automatisch van 1 minuut naar 5 minuten. Om iets op te warmen is dat toch echt een te groot verschil! En als expert op het gebied van gebruiksvriendelijke interfaces, erger ik me hier natuurlijk meer dan gemiddeld aan.

Het plasmafilter voor mijn afzuigkap paste niet, dus heb ik die omgeruild voor een smallere. De oude is inmiddels retour en ik heb mijn geld al terug, maar de nieuwe, die afgelopen vrijdag had moeten arriveren, is dankzij PostNL nog steeds ergens onderweg – als het pakket niet gewoon kwijt is geraakt. Totdat het ding erin zit, weet ik ook nog niet hoe (en of…) mijn nieuwe afzuigkap functioneert.

En de kookplaat geeft al vanaf het begin foutmeldingen. De elektricien is komen kijken maar wist het ook niet. Advies: laat een monteur van Miele langskomen. Dinsdag tweemaal gebeld met de klantenservice, beide keren werd de verbinding verbroken terwijl ik in de wacht stond. Dan maar via de site een afspraak gemaakt, maar de eerste mogelijkheid was pas a.s. maandag. Tot die tijd (of langer, als het probleem niet gelijk wordt opgelost, waar ik eigenlijk vanuit ga) kan ik dus nog steeds niet normaal koken!

Dus ik baal behoorlijk.

Waar ik wel weer vrolijk van word, zijn de hilarische handleidingen van die apparaten, met name die van de koelvriescombinatie.

Ten eerste de infantiele tekeningetjes en beschrijvingen van geluiden die het ding kan maken:

En wat dacht je van deze ‘no shit, Sherlock’-oplossingen voor onderstaande lijst van oorzaken?

Interessant zijn onderstaande instructies voor mijn INBOUW-apparaat…

En als er waarschuwingen over mogelijk beknelde vingers in een handleiding moeten, kun je wel alles gaan benoemen wat er mis kan gaan. “Pas op je hoofd als je de deur open trekt” – ik noem maar wat.
Enne – “Als de koelkast overstroomt”…??? Wanneer gebeurt dat in godesnaam? Is dit een serieus risico? Er waarméé overstroomt het ding dan?

Kinderen. Ook altijd leuk. Ik heb ze zelf niet en weet van vrienden die ze wel hebben dat je altijd voor verrassingen komt te staan, maar heeft er iemand al eens z’n kind in een koelkastlade teruggevonden…? :-X

En tot slot deze. Als ik geen bederfelijk voedsel in de deur mag stoppen, wat zou ik daar dan wél willen bewaren? Het hele idee van een koelkast is toch dat het ding je helpt om bederflijke waren langer goed te houden?
En als ik eieren het beste in hun doos op een plankje kan bewaren, waarom lever je dan een eierhouder voor in de deur mee??

Snik. Er kan nog wel wat verbeteren in de wereld van apparaatfabrikanten.