Volgend jaar juni gaat mijn allerliefste Zwusje trouwen! En ik mag haar getuige zijn!!

Nou is dat op zich al speciaal genoeg, maar omdat onze familie ‘speciaal zijn’ in de genen heeft zitten (ahem…) wordt het natuurlijk ook geen gewone bruiloft. Zus gaat trouwen in cowboy-thema, op een heuse Wild West-locatie! En uiteraard wordt aan de gasten gevraagd om in stijl gekleed te komen.

Tsja. Als je dan ‘de zus van’ bent, én getuige, én kunt naaien, dan is het onvermijdelijk dat hier een Project Wild West-jurk uit voortvloeit. No way dat ik in spijkerbroek met hoed uit een carnavalswinkel kom opdagen! Dat wordt echt wel zo’n lange hooggesloten jurk uit die tijd.

Uiteraard checkte ik mijn plannen wel eerst met de aanstaande bruid. Die het helemaal geweldig vond! Want hoewel niemand verder verplichtingen wordt opgelegd, zou ze het wel heel fijn vinden als ze ook de andere gasten kon stimuleren om wat extra moeite te steken in de outfit. Of ik niet als voorbeeld wilde dienen? Dat ze mijn progressie af en toe kan delen op Facebook, om anderen ook in de stemming te krijgen en te laten zien dat het niet snel over-de-top wordt gevonden als je wat extra’s doet, maar dat het juist prima is om (als je dat wil) helemaal los te gaan met je outfit?

Maar natuurlijk. Dus in plaats van achteraf hier mijn complete resultaat te posten, ga ik vanaf nu een ‘dress diary’ bijhouden, waarin ik jullie op de hoogte houd van de progressie.

Hierbij stap 1 – misschien wel de belangrijkste: het uitdenken van Het Plan.

Eerst ideeën verzameld via Pinterest en vervolgens zelf een schets gemaakt van een jurk, samengesteld uit elementen die ik mooi vind. En passend in de periode en plaats.

Dat is nog wel de grootste uitdaging. Het moet iets zijn van rond 1860-1875. Daarna liep het ‘cowboytijdperk’ een beetje af. Da’s dus Victoriaanse stijl. Maar ik moet er wel heel erg voor uitkijken dat ik niet té veel frillies & frutsels in de jurk opneem, want het moet wel een enigszins praktisch draagbaar model zijn voor in een stoffige Amerikaanse woestijn. Dus daar moet de soort en kleur stof ook bij gaan passen. Van de andere kant is het wel een feestjurk, dus mag hij best fancy zijn.

Je leest het al – daar neemt de reënactor in mij het wellicht iets te veel over. Niémand die gaat zien of mijn blouseboordje stiekem van rond 1900 is, dus te laat. Ik moet mezelf eraan herinneren dat de stijl en uitstraling hier het belangrijkste is, niet periodecorrectheid.

Uiteindelijk ben ik gesettled voor een bepaald model en heb ik er twee patronen bij gezocht waarmee ik die jurk ongeveer kan samenstellen: de bovenkant van patroon A, met een stukje van B, en de onderkant van patroon B. Maar dan uiteraard met nog diverse aanpassingen die ik zelf moet tekenen.

Het wordt hoe dan ook ingewikkeld, aangezien het ene patroon (dat ik al had en al eens heb gebruikt voor een Victoriaans geïnspireerd kostuum) inclusief naadtoeslag is, en het nieuw gekochte patroon exclusief.

Hmm, maar misschien moet ik hier niet al te veel beren op de weg gaan benoemen. De bedoeling is namelijk dat anderen óók zin gaan krijgen om iets te gaan maken

Maar ik heb er dan ook veel zin in! En aangezien ik nog bijna een jaar heb, kan ik er ook op mijn gemak aan gaan werken.

Gelukkig hoef ik voor Mark niets meer te naaien. Aangezien hij al eens een Wild West-LARP heeft gehad, is hij al voorzien van een piekfijne outfit:

Mooi toch? Het gaat echt een supergaaf plaatje worden, die bruiloft!

To be continued…