Gisteren was er in Zaltbommel weer de jaarlijkse mogelijkheid om met een klein clubje gelijkgestemden te nerden over onze favoriete schrijver / boeken: het symposium van het Lewis Carroll Genootschap.

De lezingen waren uiteenlopend: van de presentatie van een boek dat voor een stukje geïnspireerd was door Lewis Carroll (‘Dodo’ van Mohana van den Kroonenberg), tot een verhandeling over het vertalen van ‘The Hunting of the Snark’, en van een praatje over door Carroll’s werken geïnspireerde popmuziek tot een voortgangsverslag van een project waar ik zelf aan deelneem: het schrijven van een Nederlandstalig boek over Lewis Carroll. We zijn nog heel erg zoekende over hoe we dat vorm willen/kunnen/moeten geven, en vanuit de zaal kwam er behoorlijk wat kritiek van één van de leden. Erg lastig om daar mee om te gaan, vooral als de kritiek heel negatief wordt gebracht in plaats van opbouwend. Maar goed, we gaan ons weer beraden en kijken in hoeverre we wat kunnen met alle feedback.

Voordat de lezingen begonnen (en in de lunchpauze en alle andere pauzes) doken we met z’n allen massaal op de maar liefst 3 tafels en diverse vensterbanken vol met te koop aangeboden boeken vanuit het Genootschap of aanwezigen. Snel, snel, de pareltjes eruit vissen voordat iemand anders het doet!

Ik had zelf natuurlijk weer mijn eigen boek meegenomen voor de verkoop (de laatste 5 exemplaren van mijn voorraad – wie maakt me los? ), plus 3 boeken die ik dubbel had ter donatie aan het Genootschap. (Ik krijg namelijk nog wel eens wat gratis aangeboden, vandaar. Het is geen kwestie van per ongeluk iets kopen wat ik al had – wat wel een ding is voor sommige verzamelaars, maar ik zag dan ook diverse mensen de boeken in hun digitale database opzoeken ter voorkoming hiervan. ) Mijn intentie was dus om met minder boeken thuis te komen dan waar ik mee arriveerde, maar dat is helaas niet gelukt. Van mijn eigen boek heb ik niets verkocht, maar dat had ik ook wel verwacht – de meeste aanwezigen zijn vaste kliek en degenen die mijn boek wilden hebben, hadden al lang een exemplaar. En daarnaast heb ik de 3 gedoneerde boeken gecompenseerd met de aankoop van 3 ‘nieuwe’:

Maar hee, ik ben niet met méér thuisgekomen dan waar ik mee vertrok, dus da’s best okee, of niet?