Zoals ieder jaar ben ik ook deze week weer een paar avonden langs de deuren gegaan met een collectebus van de Dierenbescherming. Ik heb hard doorgelopen, want ik had dit jaar maar 3 collectanten voor mijn beide wijken samen – en dat was inclusief mezelf. :-/

Ik heb de opbrengst nog niet geteld (dat doe ik volgende week samen met de andere collectanten), maar volgens mij hebben mensen verrassend gul gegeven! Meerdere mensen stopten briefjes van 5 euro in mijn bus en ik heb op dag 3 weer een tweede bus moeten pakken omdat de eerste te zwaar was geworden om uren te tillen. Dat had ik niet verwacht in deze tijd van inflatie en hoge energieprijzen!

Sommige mensen waren echt superpositief. Zo was er een moeder die meteen naar haar dochter riep: “Hebben we nog wat?” en ging zoeken. Ze leegde haar portemonnee in mijn bus: “Het liefst deed ik er duizend euro in!!” Ook haar dochter leegde haar portemonnee. Maar moeder was nog niet klaar: “Hebben we niet ook nog ergens een potje…?” Bij mijn vertrek: “Ik hoop dat je héél véél ophaalt!!” <3

Uiteraard wilde niet iedereen doneren. Ik belde aan bij een huis waar een schilder bezig was. De bewoner meldde me dat ze niet doneerden. “Wij hebben zo’n sticker”, zei hij, terwijl hij om het hoekje naar de deurpost keek en wees: “Oh… hm.” Want er zat geen sticker meer – de deurpost was immers net onder handen genomen door die schilder.  

Een andere vrouw vertelt me dat ze geen geld geeft aan de Dierenbescherming. Haar zoontje, die naast haar staat, vraagt vervolgens wat de Dierenbescherming is. Dus ik leg uit wat ze doen en hij lijkt erg geïnteresseerd. Tot irritatie van zijn moeder, die hem gauw naar binnen sleurt voordat hij kan bedenken dat hij wel zijn spaarpot wil halen ofzo.

En dan zijn er nog de bedenk-gevallen. Sommige mensen hebben wat overredingskracht nodig voordat ze geven, dus ik gooi altijd mijn charmes in de strijd. Zoals ieder jaar kreeg ik ook nu weer de reactie “Okee dan, omdat je zo lief lacht.”  

Ook een oudere meneer meldt me dat hij niet meedoet aan de collecte. Ik zeg gedag, draai me om en begin weg te lopen, waarna hij ineens vraagt: “Mevrouw…? Krijgt u wel eens wat?” Ik lach en vertel hem dat best wel veel mensen wat doneren. “Ik heb helemaal geen geld in huis”, zegt hij daarna ietwat beteuterd. En neemt dan toch maar mijn flyertje met bankgegevens van de Dierenbescherming aan.

Een man doet open en zegt met volle mond: “Ik heb vandaag al wat overgemaakt!” Maar als ik al twee deuren verder ben, komt hij me achterna gelopen: “Ik moet je toch wat geven, dan loop je niet voor niets.” Aww… <3

Later sprak ook een vrouw me op straat aan: “Je was net bij ons, maar mijn man gaf te weinig vond ik.” Waarna ze nog een hand vol geld in mijn bus stopte.  

Verrassend was de vrouw die terug naar binnen liep om geld te halen, maar haar blaffende hond aan de kant moest schuiven voordat ze erlangs kon, en naar hem schreeuwde: “Ga weg! Kuthond!!” :-O
Toen ik er naar vroeg, was haar verklaring dat de puppycursus tijdens coronatijd geweest was en ze die dus niet hadden kunnen volgen. Hopelijk moet de Dierenbescherming daar straks niet gaan ingrijpen…  

Een vrouw kwam naar buiten en keek naar het Kinderpostzegel-stickertje dat al naast haar bel hing en vervolgens naar mij en mijn bus: “Oh, ik dacht dat het wéér voor Kinderpostzegels was!”
Ik: “Nou, zo jong ben ik toch niet meer.”
Vrouw: “Nee, maar wel klein.”

Er doen ook best wel veel mensen in pyjama, ochtendjas of met krulspelden in het haar open, zelfs al is het pas 7 uur. Bij één van de huizen kon ik naast de voordeur door het raam kijken en zag ik een man in onderbroek snel zijn broek aandoen.  

De meeste mensen geven nog cash geld, maar ook van mijn QR-code is redelijk goed gebruikgemaakt. Ik kon merken dat mensen blij waren dat ik gewoon ouderwetsch met een bus langskwam, want tegenwoordig doen de meeste goede doelen het anders (en daar zitten blijkbaar maar weinig mensen op te wachten). Sommigen waren echt even in verwarring als ik met mijn collectebus voor de deur stond: “Oh wacht, ik heb muntjes. Mag ik ook contant geven?” of “Mag daar ook contant in?” Heh, ja hoor!

Buitenlanders weten overigens vaak in het geheel niet wat ze met een collectebus aan moeten. Bij de meeste bewoners die “I’m sorry, I don’t speak Dutch” zeiden, waarna ik in het Engels uitlegde waar ik geld voor ophaalde, merkte ik dat ze nog steeds niet snapten wat de bedoeling was. Is het soms iets heel Nederlands om langs de deuren te gaan om geld op te halen?

En ik moet het toch vragen: ik heb nooit begrepen waarom mensen kleingeld los in hun broekzak hebben zitten. Wie kan me uitleggen waarom dat handig is of waarom je dat doet?