Ook dit jaar collecteerde ik weer voor de Dierenbescherming. Het was even afwachten hoe dat zou gaan met corona, maar het bleek geen groot probleem: we staan immers buiten en het advies was om de collectebus met gestrekte arm aan te bieden (grapjassen – weet je hoe zwaar zo’n ding op een gegeven moment wordt met al dat kleingeld?) of gewoon voor de deur te zetten en een paar stappen achteruit te doen na aanbellen (check!).

De vraag was meer of er genoeg mensen bereid zouden zijn om langs de deuren te gaan, maar bijzonder genoeg had ik dit jaar zelfs meer collectanten in mijn wijk dan voorgaande jaren – we waren in totaal met z’n zessen, dus ik had genoeg mensen om alle straten over te verdelen, waardoor ik zelf niet naast mijn normale route, ook nog eens alle overgebleven straten moest proberen te doen. (Nou ja, dat moet natuurlijk niet… maar als wijkhoofd voel ik me toch een beetje verantwoordelijk voor een goede totaalopbrengst.)

Heel vervelend was, dat ik in het begin van de week eerst een coronatest moest afwachten voordat ik kon gaan collecteren. Ik heb al weken een snotneus en in plaats van minder te worden, werd hij vorige week erger. Superirritant, want ik wist eigenlijk wel dat het niets was, maar je kunt het gewoon niet maken om bij iedereen langs te deuren te gaan zonder 100% zeker te weten dat je virusvrij bent. Dat kostte me dus een bandrepetitie en twee collecte-avonden.

Gisteren en vandaag heb ik mijn route alsnog gelopen, maar toen kreeg ik in één straat te horen dat er gisteren al mensen van de Dierenbescherming langs waren geweest? Na contact te hebben opgenomen met de collectant van de route naast me, bleek die een oepsje te hebben gehad. Dus dat scheelde mij weer lopen, maar ook opbrengsten. En aangezien mijn route dus sowieso al kleiner was dan andere jaren, is mijn persoonlijke opbrengst waarschijnlijk een stuk lager dan andere jaren. Ach, als de andere collectanten het maar compenseren. Het leek er in ieder geval op dat mensen niet minder bereid waren om de deur open te doen.

Het is dan ook voor het eerst dat ik op zaterdagmiddag ben gaan collecteren; normaal doe ik het altijd ‘s avonds. Het is opvallend hoeveel mensen overdag de gordijnen of rolluiken dicht hebben. En hoeveel mensen er in ochtendjas, pyjama, joggingpak of zelfs onderbroek open doen! (Man, half verscholen achter de voordeur met semi-transparant(!) glas: “Kunt u de bus even aanreiken? Ik ben niet zo gepast gekleed.”) XD

In het begin liep Sammy weer eens een stukje met me mee, totdat ik de bocht van mijn eigen straat om liep. Het duurde niet lang voordat ik hem hoorde ruziemaken met een buurtkat. Zucht. Dus ik terug, ik moest de overkant van de straat toch nog doen. Ik haal de katten uit elkaar en loop naar het huis van een van mijn buren, waar zojuist het andere katje heen is gevlucht. Sammy volgt me en net nadat ik heb aangebeld, gaat hij enórm lopen sproeien tegen een struik in die tuin. Gelukkig deed er niemand open… :-X

Het komt heel vaak voor dat mensen twee bellen hebben. Vreemdgenoeg doet doorgaans de oudst uitziende het. Er was zelfs iemand met drie bellen, maar geen daarvan leek het te doen. De enige persoon zónder deurbel, deed juist uit zichzelf open toen ik voor de deur stond te zoeken!

Dit jaar hadden we ook QR-codes gekregen, die gekoppeld zijn aan ons persoonlijke account. Ten eerste omdat mensen vaak geen cash geld meer in huis hebben, ten tweede om het makkelijker te maken coronaproof te collecteren. Niet heel veel mensen wilden daar gebruik van maken, maar het heeft wel een beetje geholpen.
Jonge vrouw, waarschijnlijk student of net student af: “Sorry, ik heb geen contant geld in huis.”
Ik: “Oh, je kunt ook wat overmaken via deze QR-code!”
Vrouw: “Er staat ook niks op mijn rekening…” :-/

En het kwam wederom regelmatig voor dat mensen eerst gaven en zich daarna pas afvroegen waar ik eigenlijk voor collecteerde. Een man had behoorlijk wat kleingeld verzameld en zag pas terwijl hij het in de bus stopte, de sticker op de voorkant. Enigszins teleurgesteld: “Is het voor de Dierenbescherming? Oh, okee…”.

Vrouw: “Helpen jullie ook katten?”
Ik: “Jazeker!”
Vrouw: “Dan geef ik niets. Ik houd helemáál niet van katten.”
Ik: “Euh… het wordt ook aan honden besteed…”
Vrouw: “Okee dan.”

Oudere vrouw, wanneer ik aanbel als het al donker is: “Eigenlijk moet je dit nu niet doen, dat collecteren.”
Ik, denkend dat ze het over corona heeft: “Oh, maar ik houd voldoende afstand tot iedereen.”
Vrouw: “Nee, ik bedoel, ik kan zien dat jij een goed mens bent. Dat is niet altijd zo.”

Een oudere vrouw doet open, loopt naar binnen om geld te zoeken, en stopt daarna wat in de bus.
“Nou, dat is alles wat ze aan kleingeld heeft.”
Euh… wiens geld heeft ze zojuist gedoneerd…?

Of nog zo’n geval:
Moeder doet open en kijkt haar kind aan: “Heb jij iets in je spaarpot, lieverd?”

Het is echt bijzonder hoeveel moeite sommige mensen doen om te doneren. Tot twee keer toe liepen mensen helemaal naar hun auto om daar kleingeld uit te halen. En er werd behoorlijk gehannest met het scannen van de QR-code door mensen die het voor het eerst deden, maar ze gaven niet op. Mensen denken vaak dat je een hoop geïrriteerde gezichten krijgt als je collecteert, maar dat soort mensen zijn verreweg in de minderheid, en alle leuke ontmoetingen en vriendelijke mensen compenseren daar ruimschoots voor! Eigenlijk was er maar één persoon behoorlijk lullig dit jaar (ze zag me staan en deed de lamellen dicht). Er zijn daarentegen maar liefst twee mensen geweest die me wat te drinken hebben aangeboden! Dus als je karmapunten wil verdienen, overweeg dan ook eens om voor een goed doel te gaan collecteren (en nee, het regent lang niet altijd ).

Oh, en is de collectant niet bij jou langsgeweest? Maak dan wat over naar de rekening van de Dierenbescherming (NL 60 RABO 0160038790), of doneer via mijn persoonlijke QR-code. Heel erg bedankt!