De lockdown geeft tijd om dingen te doen waar je normaal gesproken niet aan toekomt. Zoals aanvullende kostuumonderdelen maken.

Ik maakte al diverse Victoriaanse outfits voor LARP, maar eigenlijk heb je ook een goede mantel nodig als je ‘s avonds buiten bent op die evenementen. En dat komt er natuurlijk nooit van als je al een volledige petticoat/rok/lijfje-combinatie hebt genaaid ter voorbereiding. Ik had al eens een poging gedaan tot een warme omslagdoek, maar ja, dat was een beetje een last-minute improvisatie en fleece-voering van restjes is nou niet bepaald heel Victoriaans. En ik moest het ding wel erg goed om me heen wikkelen om een beetje warm te blijven in de oktober-avonden.

Ik speelde daarom al een tijdje met het idee om een echt goed warme Victoriaanse mantel te maken, die ik over al mijn outfits kan dragen. Dat werd al een beetje lastig omdat ik outfits uit 1860 (met hoepel) heb en outfits uit 1870/1880 (met bustle). Eigenlijk zouden er dus verschillende modellen mantels voor moeten komen. Heel veel mooie mantels uit die tijd zijn namelijk toegespitst op de vorm van het kledingstuk dat je draagt. Maar toen kwam ik de ‘talma wrap‘ tegen: een wijde mantel met ruimte voor een bustle, maar die volgens mij ook prima op een hoepel gedragen kan worden als je hem minder strak vastknoopt. Niet geheel historisch correct, maar voor LARP kan dat prima.

Aan de slag daarmee dus.

Maar ja, de lockdown brengt ook met zich mee dat ik niet naar stoffenwinkels kan of lekker over de lapjesmarkt in Utrecht rond kan struinen, op zoek naar het perfecte stofje. Dat moest dus online gekocht worden. En ik kon nergens een perfect stofje vinden. 100% Wol is sowieso al heel lastig te vinden, en zeker als je een patroon of kleur wil met een authentiek uiterlijk. Helaas pindakaas, ik besloot om concessies te doen. Dan maar een synthetisch stofje dat oogde als wol. Het is ten slotte voor LARP, geen re-enactment. En dan maar een kleur die enigszins okee leek. Ik bestelde ook een aantal meter flannel voor de tussenvoering mee, zodat de mantel lekker warm zou worden.

Voeringstof had ik nog in mijn kast liggen, dat scheelde. Ik had me alleen niet op tijd bedacht dat voeringstof veel te modern is; in de Victoriaanse tijd gebruikten ze een ander soort stof daarvoor. Die fout had ik al eerder gemaakt, maar ik heb er blijkbaar niet van geleerd.

Toen begon de zoektocht naar franjes. Er is in Nederland online een hoop franjeband te koop, maar dat is bijna alleen maar synthetische meuk. En dat zie je echt heel duidelijk. Voor mijn polonaise jurk kwam ik er mee weg om dat spul te gebruiken, maar alleen omdat de volledige outfit uit glanzend materiaal bestaat. De combinatie met een wol-achtig stofje zou echt slaan als een tang op een varken.
De enige franjes van natuurlijk materiaal die lang genoeg waren en geen carnavalskleur hadden, bleken uitverkocht bij de online winkel en ook niet meer te bestellen.
Ik schakelde mijn tante in, die een quiltwinkel heeft, in de hoop dat zij iets via de groothandel kon vinden. Ze vond één soort franjeband dat geschikt was, maar dan moest ik wel de complete rol van 15 meter kopen. Dat klinkt veel, maar ik had voor mijn outfit 6,5 meter nodig, dus dat was niet eens het probleem. De prijs wel: de volledige rol zou me €78,- gaan kosten (en dat was slechts de inkoopprijs, die mijn lieve tante voor me wilde aanhouden). Dat stond niet helemaal in verhouding tot hetgeen ik wilde maken. Uiteindelijk zette ik mijn principes dus maar aan de kant en bestelde ik franjes via AliExpress. (Slechts €8,26 voor meer dan 7 meter…)

Het naaien ging behoorlijk makkelijk, want het model is niet heel ingewikkeld. Alleen de kraag gaf me hoofdbrekens. Of eigenlijk: verstikkingsverschijnselen. Want hoewel de mantel qua pasvorm heel ruim is (het patroon kwam alleen in maat S-XL) bleek de kraag véél te strak! En daar kwam ik pas achter toen alles al vastgestikt was, inclusief de knoopsgaten. Nou, probeer dan nog maar eens de boel weer binnenstebuiten te keren en te herstellen!
Ik moest het bovenste knoopgat mee wegknippen, dus er is onderaan een knoopsgat bij gekomen. En de knopenrij begint daardoor wat laag, eigenlijk had de bovenste knoop dichter bij het kraagje moeten zitten.
De kraag heb ik niet helemaal goed gekregen. Het patroon gaat er blijkbaar vanuit dat de kraag van de ene rand naar de andere rand loopt, en dus overlapt als je de knopen dichtdoet, in plaats van mooi in het midden tegen elkaar aansluit. De foto op de voorkant van het patroon deed echter iets anders vermoeden. Dus wat nou de bedoeling was…? Er stonden ook geen markeringstekens op het patroon om te laten zien waar middenvoor was en waar de kraag dus moest eindigen, maar het patroontje voor de kraag was wel weer te smal om de hele afstand van rand naar rand te overbruggen. Omdat ik de halsopening toch groter moest maken heb ik de hele kraag maar opnieuw geknipt en meteen iets langer, maar ik heb ‘m niet mooi ogend gekregen. Ik denk dat het basispatroontje gewoon niet helemaal goed is.

 

Bestede tijd: 21 uur
Kosten: €85,56 (€66,50 voor de buitenstof en de flannellen tussenvoering, €19,06 aan band, knopen en franjes)

Al met al is de mantel een teleurstelling geworden. Daar was ik al bang voor tijdens het naaien, waardoor het enige echte plezier dat ik aan het maken van de mantel heb gehad, het met de hand(!) vaststikken van alle franjes was. Dat gaf me lekkere zen-momenten. Maar nu alles in elkaar zit ben ik er inderdaad domweg niet blij mee. Het one-size-fits-all model is behoorlijk ruim voor mij. Je ziet dat de mouwpanden bijna tot op de grond hangen met mijn lengte, en het model staat me gewoon niet zo goed. Zoals al gezegd zit de kraag niet mooi en is de voeringstof te modern. En de kleur vind ik bij nader inzien echt heel erg niet okee, hij past gevoelsmatig gewoon niet bij de tijd, het contrast tussen de stofkleur en de franjekleur vind ik veel te groot, en volgens mij staat het op geen enkele van mijn Victoriaanse outfits.

Wellicht kan ik hem verkopen aan iemand die de wrap wel staat en mooi vindt, en een ander model voor mezelf maken? Maar ik baal nu gewoon even.